YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/32
KARAR NO : 2016/32
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 14 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Tehdit suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 13.10.2015 gün ve 9648-9269 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, hükmün içeriği ile temyiz kapsamına göre, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı Kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 24.12.2015 gün ve 26320-40785 sayı ile;
“Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 13.10.2015 tarih ve 2013/9648 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, tehdit suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine yönelik hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin olan görev ilişkisi niteliğinde olmayıp, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
19.09.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede, yargılamaya konu eylem; “Şüpheli …’ın 07.03.2009 tarihinde mağdur … ve oğlu …‘i evine davet ettiği, şüpheli Yılmaz’ın alkollü olduğu, mağdur …’den dayısı ile evlenmesini istediği, Salise’nin bunu kabul etmemesi üzerine bu kez kendisi ile evlenmesini istediği, mağdur …’nin bu teklifi de kabul etmediği ve oğlu Ali ile evden ayrılmak istediği esnada şüpheli Yılmaz’ın emanetin 2009/9 sırasında kayıtlı tüfeğini alarak mağdur/şüpheliler Salise ve Ali’ye ‘giderseniz sizi vururum’ dediği, tüfeğine mermi sürdüğü, bunun üzerine şüpheli Yılmaz’ın çocuklarının şüpheli Yılmaz’ı sakinleştirmeye çalıştıkları, mağdur …’nin evine gidip tekrar geleceğini söyleyerek Yılmaz’ı yatıştırarak evinden çıkabildiği” şeklinde anlatılarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır, açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki kanuni düzenleme birlikte değerlendirildiğinde iddianamede anlatılan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin hükmü temyizen inceleme görevi, Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca hazırlanan işbölümü kararına göre Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 13.10.2015 gün ve 9648-9269 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.