YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/319
KARAR NO : 2016/319
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-319 2016/319 2012/222350

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi : İZMİR 2. Çocuk

Sanığın hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a, 116/1 ve 152/1-a. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İzmir 2. Çocuk Mahkemesince 18.12.2007 gün ve 186-844 sayı ile aynı suçlardan cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi üzerine yerel mahkemece 29.05.2012 gün ve 193-443 sayı ile söz konusu hükümler açıklanmıştır.
Hükmün sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 24.09.2014 gün ve 29243-15358 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
29.05.2012 tarihli kararda, suça sürüklenen çocuğun, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a, 152/1-a ve 116/1. maddeleri gereğince kamu malına zarar verme, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğe göre; temyiz incelemesine konu suçlardan kamu malına zarar verme suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis; nitelikli hırsızlık suçunun cezası aynı kanunun 142/1-a maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve konut dokunulmazlığını ihlal suçunun cezası ise aynı kanunun 116/1. maddesi gereğince altı aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 23.06.2016 gün ve 31188-11909 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına, iddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına göre; suça sürüklenen çocuğa yüklenen temyize konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a maddesinde düzenlenen kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanık hakkında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 152/1-a. maddesi gösterilmiş ise de eylem; “…1038 Sokak No:13 sayılı yerde bulunan Erenler Camii’nin ön kısmında bulunan imam odasının pencere korkuluklarını söküp, 35×90 ebatındaki camını kırıp içeriye girdikleri, odada bulunan çekmeceleri karıştırdıkları, cami içerisindeki kubbeden bir miktar bakır levhaları söktükleri…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğnamenin düzenlendiği 25.10.2013 tarihi itibariyle yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın ibadethanelere zarar verme suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK’nun 153/1. maddesine uyduğu ve bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasını gerektirdiği, buna göre tebliğname tarihi itibarıyla iddianamede anlatılan eylemlere ilişkin maddelerdeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırının 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olduğu, bu suça bakma görevinin ise Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 23.06.2016 gün ve 31188-11909 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.