YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/317
KARAR NO : 2016/317
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-317 2016/317 2013/250120
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 109/2-3.a, 86/1, 87/1-d-son maddeleri ile sanık … hakkında ayrıca tehdit ve hakaret suçlarından aynı Kanunun 106/1 ve 125/1. maddeleri uyarınca açılan kamu davasında yapılan yargılaması sonucunda, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden tüm sanıkların ve ayrıca kasten yaralama suçu yönünden sanık …’ın beraatine, sanık …’ın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ve sanık …’nın hakaret ve tehdit suçlarından ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 29.06.2015 gün ve 5510-22597 sayı ile;
“Sanıklar hakkında ayrı ayrı, cebir ve tehditle birden fazla kişi ile birlikte kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nin 109/1, 109/2, 109/3 ve 53. maddeleri gereğince, nitelikli kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 37/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/1-d ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açıldığı, sanık …’ın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine, kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, diğer sanıkların her iki suçtan da beraatlerine karar verildiği, katılan vekilinin temyiz istemini açıkça sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sınırlamadığı, bu nedenle sanıklar hakkındaki tüm beraat hükümlerinin temyiz kapsamında olduğu belirlenmekle; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına, sanıklara isnat edilen suçlarla ilgili cezaların üst sınırına, tebliğname tarihine ve Yargıtay 1. Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 14.12.2015 gün ve 6934-11651 sayı ile;
“Dosya kapsamına göre sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından açılan kamu davasına bakan mahkemece yapılan yargılama sonucunda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat ile diğer atılı suçtan mahkûmiyet kararı verilmesinin ardından katılan vekilinin süre tutum dilekçesinden sonra verdiği gerekçeli temyiz dilekçesinde açıkça sanık hakkında verilen cezalar ile ceza oranlarını temyiz ettiğini belirtmesi ve sanığın da sadece neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünü temyiz etmesi karşısında, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı Kararı uyarınca temyiz incelemesini yapma görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.06.2016 gün ve 29-15211 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosyada; sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yapılan itirazlar reddedilerek kararların kesinleştiği, katılan vekilinin sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat hükümlerini de temyiz ettiği görüldüğünden temyiz isteminin TCK’nun 86/1 ve 109/2. maddeleri uyarınca verilen mahkûmiyet ve beraat hükümlerine ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 28.01.2015 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 14.12.2015 gün ve 6934-11651 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.