Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/316 E. 2016/316 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/316
KARAR NO : 2016/316
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-316 2016/316 2011/188066

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık ve kasten yaralama suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 35 maddeleri ile beşer kez 86/1-e, 53, 54, 63 maddeleri ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı Kanunun 13/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların hırsızlık ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetlerine, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan da mahkumiyetlerine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin, Bakırköy 19. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18.01.2011 gün ve 1064-3 sayılı hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 28.05.2014 gün ve 20320-19110 sayı ile;
“Müşteki …’a yönelik olarak işlenen kasten yaralama suçunun niteliğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 03.03.2015 gün ve 29474-7975 sayı ile;
“Dava konusu eylemlerin iddianamede belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen yasa maddelerinin en ağırını teşkil eden eyleme ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yüksek 13. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 13. Ceza Dairesince 28.06.2016 gün ve 10796-12065 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; kasten yaralama, hırsızlık ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçlardan cezalandırılmasına ilişkin hükümler ile 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanıklar hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin eylem; “…işçilerin ‘hırsız var’ şeklinde bağırmaları üzerine şüphelilerin yanlarında taşıdıkları sustalı bıçakla ile kendilerine engel olmak isteyen şikayetçilerin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olmayacak ve basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olacak şekilde kasten yaraladıkları…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sevk maddesi “TCK’nun 86/1-e maddesi” olarak gösterilmiş ise de; iddianamedeki anlatım içeriğinden sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 86/2-3.e maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.

Sanıklar hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik istemle ilgili mahallinde bir karar verilmediği de nazara alındığında; 20.09.2012 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede anlatılıp sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun yaptırımı, tebliğname tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası, kasten yaralama suçunun yaptırımı aynı Kanunun 86/2. maddesinde 4 aydan 1 yıla kadar hapis veya adli para cezası, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarının yaptırımları ise aynı Kanunun 13/1. maddesinde 1 yıldan 3 yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adlî para cezası ve 15/1. maddesinde de 6 aydan 1 yıla kadar hapis ve yirmibeş günden az olmamak üzere adlî para cezası olarak öngörülmüştür. Olayda kasten yaralama suçuna ilişkin sevk maddesi “TCK’nun 86/1-e maddesi” şeklinde hatalı gösterilip nitelemesi yapılan silahla kasten yaralama suçunu düzenleyen TCK’nun 86/3-e. maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği ve ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin değerlendirilemeyeceği, dolayısıyla en ağır yaptırım içeren suçun hırsızlık suçu olduğu hususu göz önüne alındığında, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan ve tebliğnamenin düzenlendiği 20.09.2012 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı işbölümü kararı uyarınca, hırsızlık suçuna ilişkin hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 28.05.2014 gün ve 20320-19110 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.