Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/310 E. 2016/310 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/310
KARAR NO : 2016/310
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-310 2016/310 2013/252758

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanığın kasten yaralama ve hakaret suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 86/2-3-e ve 125/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında kasten yaralama eyleminin TCK’nun 86/1 ve 87/3. maddeleri kapsamında kalabileceğinden bahisle Düzce 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 10.05.2012 gün ve 374-616 sayılı görevsizlik kararı üzerine Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 20.02.2013 gün ve 478-101 sayı ile; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/2, 86/3-e, 62, 52/2-4 maddeleri uyarınca doğrudan 2000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve taksitlendirmeye, hakaret suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yerel mahkemece kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ceza miktarı itibarıyla kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilmiş ve hüküm kesinleştirilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından da temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince Daire Başkanı tarafından imzalanan 10.02.2015 gün ve 20614-12810 sayılı tevdi kararı ile; “2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanununun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı iş bölümü kararı gereğince, dava dosyasının Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderilmesine” karar verildiği,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 02.12.2015 gün ve 6609-12500 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 10.02.2015 tarih ve 12810 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; görevsizlik kararında açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 14.06.2016 gün ve 1470-14027 sayı ile;
“Dava konusu kasten yaralama ve hakaret suçlarının iddianamede belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen yasa maddeleri ile mahkemenin kabulü ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinin 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından; sanık hakkında hakaret suçundan beraatine, kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, sanık müdafiinin kesin nitelikteki adli para cezasına yönelik temyiz istemi yerel mahkemece reddedilmek suretiyle kesinleştirilmiş ise de; katılan vekilinin suç adı belirtmeden yaptığı temyiz istemi hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin ek karar verilmediği anlaşıldığından, uyuşmazlığın her iki suçtan kurulan hükümler gözetilerek çözümlenmesi gerekmektedir.
Düzce 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.05.2012 gün ve 374-616 sayılı görevsizlik kararında gösterilen sevk maddesinin TCK’nun 86/1 maddesi olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının tebliğnamenin düzenlendiği 21.04.2014 tarihinde yürürlükte olan halindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü birlikte değerlendirildiğinde, temyiz incelemesinin hakaret suçuna nazaran daha ağır yaptırım içeren kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14.06.2016 gün ve 1470-14027 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.