Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/307 E. 2016/307 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/307
KARAR NO : 2016/307
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-307 2016/307 2012/267724

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesince 26.01.2007 gün ve 544-32 sayı ile; iddianamede nitelikli dolandırıcılık olarak vasıflandırılan eylemin 5237 sayılı TCK’nun 163/son. maddesinde yer alan karşılıksız yararlanma suçuna uyduğu gerekçesiyle Diyarbakır Asliye Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesince de 06.03.2007 gün ve 127-84 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesince 20.06.2007 gün ve 6970-5091 sayı ile Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucunda sanıklar …, …, …, …, … ve … hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına, nitelikli dolandırıcılık suçundan TCK’nun 158/1-e ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, sanıklar …, …, …, …, …, …,.., …, …, …, …, ., …, …, …, … ve …’in ise suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar …, …, …, …, … ve … ile katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 21.03.2016 gün ve 5103-2601 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 3. bendinde ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun dairelerinin görevlerini düzenlen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanıkların ekonomik çıkar amaçlı kurdukları ve üye oldukları örgüt faaliyeti kapsamında Diyarbakır ili geneli ve çevresinde dijital ve analog elektrik sayaçlarına elle veya yaptıkları bilgisayar programı ile müdahalede bulunarak endekslerini düşürüp daha az elektrik sarfiyatı göstermek suretiyle abone ve kendilerine yarar sağladıklarının iddia ve kabul edildiği olayda, eylemin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK’nun 142/1-f nitelikli hırsızlık veya 6352 sayılı Kanunun 83. maddesi ile değişik TCK’nun 163/son maddesinde düzenlenen karşılıksız yararlanma suçları kapsamında kaldığı gözetilerek,
Görevsizlik kararındaki anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 20.06.2016 gün ve 4188-11536 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenmiş olmasına göre; tebliğname tarihi itibariyle, ceza daireleri arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, dava açılan belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı, iddianamede sanıklar …, …, …, …, … ve …’ın bazı abonelerin sayaçlarında elle veya bilgisayar yazılımı vasıtasıyla müdahalede bulunup sayaçların daha az tüketim göstermesini sağlayarak kendilerine menfaat sağladıklarının iddia edildiği, TCK’nın 163/3. maddesinde düzenlenen karşılıksız yararlanma suçunun abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi halinde oluşabileceği, somut olayda elektrik enerjisini bu şekilde tüketen kişiler hakkında açılmış dava bulunmadığının anlaşılması karşısında, iddianamedeki açıklama ile uyumlu sevk maddesine göre sanıklar …, …, …, …, … ve … hakkında TCK’nın 158/1-e. maddesinde tanımlanan nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu verilen hükme ilişkin temyiz inceleme görevinin 15. Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; suç işlemek amacıyla örgüt kurma, suç işlemek amacıyla kurulmuş olan örgüte üye olma ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabul edilen iş bölümü kararının “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1. maddesinin “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir” şeklindeki açık düzenlemesi ve iş bölümünün 31.07.2014 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiş olması da göz önünde bulundurulduğunda, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin 16.02.2014 olan tebliğname tarihi itibariyle uygulanması mümkün olmadığından uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
İddianame yerine geçen Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı ile Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ilişkin Yargıtay 5. Ceza Dairesinin kararındaki nitelendirmeye göre temyize konu en ağır eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
A) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
B) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, görevsizlik kararı ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararlarda belirtilen ve temyiz incelemesine konu suçların en ağırı olan nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 21.03.2016 gün ve 5103-2601 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.