Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/304 E. 2016/304 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/304
KARAR NO : 2016/304
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-304 2016/304 2012/36592

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesince 19.09.2011 gün ve 1158-1072 sayı ile TCK’nun 142/1-b. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 23.06.2014 gün ve 26812-22159 sayı ile;
“Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 07.06.2008 gün ve 9069 esas sayılı iddianamesi ile katılanların, sanığı okutacağı mevlüt için yardım toplama bahanesiyle evlerine kabul ettiği, sohbet esnasında sanığın büyü bozacağını söyleyerek katılanların, altınlarım bohça içine koymasını sağlayıp, daha sonradan bu altınlarla evden ayrıldığının iddia olunması karşısında sanığa atılı eylemin sübutu halinde TCK’nın 158/1-a. maddesi kapsamındaki suçu oluşturabileceği bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 25.09.2014 gün ve 16268-15623 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
19.09.2011 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 142/1.b maddesi gereğince hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olmakla;
Mahkumiyet kararlarındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 15.06.2016 gün ve 31125-11360 sayı ile;
“2297 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir. Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan Daire görevlidir’ hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki nitelendirmeye ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Dosya kapsamına göre ‘Sanığın mevlüt okutmak için yardım toplama bahanesiyle katılanların evine girdiği, sohbet esnasında sanığın katılanlardan …’a ‘senin gözün bozuk, abdest al, 6 rekat da namaz kıl gel, okuyup üfleyeyim’ dediği, katılan … namaz kılarken sanığın ise bu kez diğer katılan …’a ‘kolundaki ve içerdeki altınları getir bohçaya koy’ dediği, katılanın 15.000 Liralık altını bohçaya koymasından bir süre sonra sanığın evden ayrıldığı, katılanların bohçaya baktıklarında altınların olmadığını görmeleri’ şeklindeki iddianame anlatımına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına göre, sanığa yüklenen eylemin TCK’nın 158/1-a maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği ve bu suç bakımından temyiz incelemesinin, tebliğnamenin düzenlendiği tarihe göre Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılıp aynı suçtan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanığa atılı suç hırsızlık, sevk de TCK’nun 142/1-b maddesi olarak olarak gösterilmiş ise de eylemin; “…şikayetçilerin kayınvalide-gelin oldukları ve yukarıda yazılı adreste oturdukları, 23.08.2007 tarihinde saat 12.30 sıralarında şikayetçilerin evde oturdukları sırada kapının çaldığı, şikayetçi …’ın kapıyı açtığı, açtığında şüpheli Kıymet Mayalı ve açık kimliği tespit edilemeyen ve hakkında ayırma kararı verilen diğer şüpheliyi kapıda gördüğü, bunun üzerine şikayetçi …’ın da kapıya geldiği, şüpheli Kıymet Mayalı’nın ‘mevlüt okutacağım, yardım topluyorum’ demesi üzerine şikayetçilerin şüpheliyi içeriye buyur ettikleri, içeride şüphelinin şikayetçi …’a ‘senin gözün bozuk, abdest al gel, okuyup, üfleyeyim’ dediği, bunun üzerine şikayetçi …’ın abdest alıp, şüphelinin yanına geldiğinde şüphelinin ‘6 rekat da namaz kıl’ demesi üzerine …’ın namaz kılmaya gittiği, bu sırada şüphelinin diğer şikayetçi …’a ‘kolundaki ve içerideki altınları getir, bohçaya koy’ diye söylediği, …’ın ‘anneme sorayım’ demesi üzerine şüphelinin …’a ‘söylersen eşin felç olur’ dediği, bunun üzerine …’ın altınları bohçanın içerisine koyduğu ve bir süre sonra şüphelinin evden ayrıldığı, şüpheli evden ayrılınca şikayetçilerin bohçaya baktıklarında 15.000 Lira tutarındaki altınların olmadığını gördükleri…’ şeklinde anlatıldığı,
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 08.07.2013 olan tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 158/1-a maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 25.09.2014 gün ve 16268-15623 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.