YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/30
KARAR NO : 2016/30
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 6 ve 10. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Burhaniye Cumhuriyet Başsavcılığınca silahla yağmaya teşebbüs, uyuşturucu madde ticareti ve ruhsatsız silah bulundurmak suçlarından açılan kamu davalarının yapılan yargılaması sonucunda;
Sanık …’un ruhsatsız silah bulundurmak ve nitelikli yağmaya teşebbüs, sanık …’in ise uyuşturucu madde ticareti suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Sanıklar müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 18.06.2015 gün ve 2497-41542 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirme ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı iş bölümü kararına göre işin incelenmesinin Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Yargıtay 10. Ceza Dairesince de 10.11.2015 gün ve 4120-32878 sayı ile;
“Suçların mahkeme kararında belirtilen niteliğine ve suç tarihinde uyuşturucu madde ticareti suçu ile nitelikli yağma suçu için öngörülen hapis cezalarının üst sınırları eşit ise de, nitelikli yağma suçunun gerektirdiği hapis cezasının alt sınırının daha fazla olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Birinci Başkanlık Kurulunun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı kararına göre 28.06.2014 tarihinden sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme esas alınacağından dosyayı inceleme görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 10. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, ruhsatsız silah taşımak, nitelikli yağmaya teşebbüs ve uyuşturucu madde ticareti suçlarından açılarak, aynı suçlardan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” biçiminde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünde de; “Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgelerdeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolan kamu düzenine ilişkin görev ilişkisi niteliğinde olmayıp, Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer verilen “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler, işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümü kararındaki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamalarına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 13.05.2015 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli yağma suçunun müeyyidesi TCK’nun 149/1-a maddesi gereğince on yıldan onbeş yıla kadar hapis, uyuşturucu madde ticareti suçunun yaptırımı ise 188/3. maddesinde on yıldan az olmamak üzere hapis ve adli para cezası olup, her iki suçun cezalarının alt sınırları eşit ise de, uyuşturucu madde ticareti suçunun cezasının üst sınırı aynı kanunun 49/1. maddesi uyarınca yirmi yıldan az olamayacağından, temyiz incelemesinin Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca uyuşturucu madde ticareti suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 10. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 10.11.2015 gün ve 4120-32878 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 10. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.