YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/262
KARAR NO : 2016/262
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-262 2016/262 2011/111792

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 22 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : MERSİN 1. Çocuk

Sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının satın alınması, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiş,
Hükmün sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.10.2012 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle Daire Başkanı tarafından imzalanan 16.02.2015 gün ve 20436-19448 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 09.11.2015 gün ve 912-6823 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, hükmün konusuna, temyizin kapsamına ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun yapılan ve 22.01.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca, tebliğname tarihinin 06/10/2012 olmasına göre, temyize konu, TCK’nın 152/2-a maddesine göre yakarak mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 30.05.2016 gün ve 14653-5539 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında hırsızlık, suça sürüklenen çocuk … hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin hükümler suça sürüklenen çocuklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan ‘nitelikli hırsızlık’ suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis; ‘mala zarar verme’ suçunun cezası ise aynı Kanunun 151/1 maddesi uyarınca 6 aydan 3 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk ve anlatım, görevsizlik kararındaki nitelendirme, sevk maddeleri temyizin kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (22.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 22 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının satın alınması, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu kurulan mahkmiyet hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” biçiminde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Tebliğname tarihinin 06.10.2012 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan iddianamede anlatılan hırsızlık suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yaptırımı TCK’nun 116/1. maddesinde altı aydan iki yıla hadar hapis, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçun yaptırımı TCK’nun 179/2. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis, suç eşyasının satın alınması suçunun yaptırımı TCK’nun 265. maddesinde altı aydan üç yıla kadar hapis ve onbingüne kadar adli para cezası, mala zarar verme suçunun yaptırımı TCK’nun 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası olup, TCK’nun 152/2-a maddesinin temel ceza değil artırım içerdiği, ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde artırım maddelerinin dikkate alınamayacağı hususları göz önüne alındığında, hırsızlık suçunun müeyyidesi, diğer suçlardan fazla olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü kararı uyarınca hırsızlık suçunu temyizen incelemekle yetkili ve görevli olan Yargıtay 22. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 gün ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanunla 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 05.08.2016 gün ve 29792 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 26.07.2016 gün ve 263 sayılı Kararı ile Yargıtay 22. Ceza Dairesinin kapatılmasına ve anılan kararın 2. maddesi gereğince kapatılan Yargıtay 22. Ceza Dairesine ait işlerin 1/3 oranında, Yargıtay 2, 13 ve 17. Ceza Dairelerine devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla temyiz incelemesinin Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.