YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/251
KARAR NO : 2016/251
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-251 2016/251 2012/175174

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza

Sanık hakkında nitelikli yağma ve mala zarar verme suçundan kamu davasında, Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesince 15.01.2010 gün ve 30-6 sayı ile eylemin genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme ve basit tehdit suçların oluşturduğundan bahisle Mersin Asliye Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesince 09.03.2010 gün ve 217-216 sayı ile de karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 06.12.2010 gün ve 9029-9333 sayılı kararı uyarınca Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla son bulmuş olup, yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında nitelikli yağma suçunun değişen suç vasfından basit tehdit suçu kabul edilerek şikayet yokluğu nedeniyle kamu davasının düşmesine, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve mala zarar verme suçundan TCK’nun 44. maddesi yollamasıyla genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi üzerine genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçundan kuralan mahkumiyet hükmünün açıklanmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 12.06.2014 gün ve 436-14598 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (6.) Ceza Dairesine ait olduğu”
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 19.02.2015 gün ve 10308-35510 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 13.11.2015 gün ve 16775-7192 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun, Dairelerin iş bölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih, 2015/8 Sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde, 28.6.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağı’nın düzenlendiği anlaşılmakla;
İddianamede açıklanan eylem ve sevk maddeleri ile temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09/02/2012 gün, 2012/1 sayılı kararına, TCK’nın 149/1. maddesi uyarınca yağma suçundan kamu davası açılmış bulunmasına göre, 25/12/2013 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 6. Ceza Dairesince 30.05.2016 gün ve 9232-4584 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 13/11/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 31.12.2009 gün, 2009/4694 Soruşturma no ve 2009/1137 iddianame nosu ile; Müştekilerin İnönü mah. 1402 sokak Havur apt.no:6/A ve B sayılı yerlerin sahibi oldukları, şüpheli Muhammet’in buraları satın almak istediği, müştekilerin ise buraları satmadıkları, bu konuda şüphelinin engellenmesine yönelik çok sayıda hukuki başvuruda bulundukları, kararların şüpheli aleyhine sonuçlanmasına rağmen şüphelinin buraları almaktan vazgeçmediği, bu kez açık kimliği tespit edilemeyen bu nedenle tefrik edilen dosyanın şüphelisi Hayretin Sağlam ile Aziz Terlemezi müştekileri satışa zorlamaları için azmetirdiği, bundan sonra bu iki şüphelinin belirtilen taşınmazlarda kiracı olarak oturan tanıklara, ‘Siz burayı boşaltın, biz buraları yıkacağız’ diye beyanda bulundukları müştekilerin bu tehditlere uyup satışa yanaşmaması üzerine önce iş yerlerinin camlarını kırdıkları iş yerini yanıcı maddeler dökerek yakmaya çalıştıkları, şüphelilerin eylemlerini gayrımenkullerin satımına zorlamak amacıyla yağma amaçlı olarak gerçekleştirdiklerinden’ bahisle, TCK’nın 38. maddesi delaletiyle TCK’nın 149/1-a- c, 152/2-a, 53, 58. maddeleri gereğince cezalandırılması için dava açıldığı, mahkemece 11.10.2011 gün ve 2011/27 Esas ve 2011/418 sayılı Karar ile yağma suçunun tehdit suçuna dönüşülerek şikayet yokluğundan düşme kararı verildiği, aynı hükümde kasten mala zarar verme suçunun ise kasten yangın çıkarma suçuna dönüştürülerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde yeniden suç işlemesi nedeniyle temyize konu 25.04.2013 gün, 2013/105 Esas ve 2013/125 sayılı karar verilmiş ise de, temyiz konu suçun kasten yangın çıkarma suçu olduğu dikkate alındığında;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanık müdafinin temyiz dilekçesi incelendiğinde, yalnızca sanık hakkında genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinde bulundukları, buna göre temyizin kapsamının genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan hükümle sınırlı olduğu anlaşılmakta olup dosyayı inceleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan ve 25.12.2013 tarihli olan tebliğname tarihi itibariyle uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararı gereğince, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunu temyizen inceleme görevi Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 12.06.2014 gün ve 436-14598 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.