Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/229 E. 2016/229 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/229
KARAR NO : 2016/229
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-229 2016/229 2011/141251

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza

Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda hakaret suçundan mahkûmiyetine, tehdit suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 04.03.2015 gün ve 11938-22790 sayılı kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 29.02.2016 gün ve 18134-3638 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 05.05.2016 gün ve 6064-9216 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesinin 29.02.2016 tarih ve 2016/3638 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, O Yer Cumhuriyet Savcısının ‘sanığa ait adli sicil kaydının dosyaya getirilmemesi’ şeklindeki temyiz dilekçesinin içeriğine göre, temyiz isteminin hakaret suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik olduğu, tehdit suçundan verilen beraat kararını kapsamadığı anlaşıldığından,
İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin 20.03.2013 olan tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Cumhuriyet savcısı tarafından dosyaya sunulan 19.10.2010 tarihli temyiz dilekçesinin incelenmesinde, Küçükçekmece (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 22.09.2010 gün ve 1239-1306 sayılı hükmün, herhangi bir ayrım yapılmaksızın, tüm suçlar yönünden temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 20.03.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen; hakaret suçunun yaptırımı, 5237 sayılı TCK’nun 125/1 maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası, aynı Kanunun 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun yaptırımı ise altı aydan iki yıla kadar hapis cezası olup, tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.05.2016 gün ve 6064-9216 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.