Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/227 E. 2016/227 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/227
KARAR NO : 2016/227
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-227 2016/227 2015/398177

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu, Dinar Asliye Ceza Mahkemesince 29.11.2012 gün ve 271-399 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, incelemeyi yapan Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.02.2015 gün ve 31175-2534 sayı ile; sanık hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin onanmasına, mala zarar verme ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçları yönünden ise;
“Sanığın, katılana ait evi yakıp, eşyaların zarar görmesine neden olma eyleminin, TCK’nun 44. maddesi yollaması ile aynı Yasanın 151/1 ve 152/2-a maddelerinde düzenlenen suçu oluşturmasına karşın, ayrıca TCK’nun 170/1-a maddesi uyarınca da hüküm kurulması” isabetsizliğinde bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Dinar Asliye Ceza Mahkemesince, mala zarar verme suçundan sanığın mahkûmiyetine, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan ise beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2015 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 01.02.2016 gün ve 233-524 sayı ile;
“İncelenen dosya içeriğine göre; Dinar Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 gün ve 271-399 sayılı kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 02.02.2015 gün ve 31175-2534 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Belirtilen nedenlerle Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.04.2016 gün ve 2618-7148 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2016/1 sayılı kararı ve temyizin kapsamına göre işin incelenmesi Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 09.05.2016 gün ve 1801-4575 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen 2 numaralı bölümün, ortak hükümler başlığının 5. parağrafında, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Dinar Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2012 gün ve 271-399 sayılı kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.02.2015 gün ve 31175-2534 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 17.12.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde; “Bu iş bölümü kararı, Resmî Gazetede yayım tarihinden itibaren on gün geçtikten sonra uygulanmaya başlanır. Yeni uygulama başlayıncaya kadar önceki işbölümüne ilişkin hükümler aynen uygulanmaya devam olunur. İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli ceza dairesine gönderilir. Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce esasına kayıtlı bulunan işleri kendisi sonuçlandırır. Ancak; bu işbölümüyle konusu bakımından dairesi değiştirilen dava dosyaları daha sonra her bir dairenin başkanları, üyeleri ve tetkik hâkimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir. Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
İncelemeye konu dosyada yerel mahkemece kurulan hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 02.02.2015 gün ve 31175-2534 sayı ile bozulmasına karar verilmiş olup, mala zarar verme suçu Yargıtay 4. Ceza Dairesince Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca devredilebilecek işlerden değildir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 13.04.2016 gün ve 2618-7148 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.