Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/215 E. 2016/215 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/215
KARAR NO : 2016/215
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-215 2016/215 2009/140195

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 22 ve 3. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza

Kasten yaralama ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama neticesinde, sanıkların 5237 sayılı TCK’nun 150 ve 37/1. maddeleri delaletiyle aynı Kanunun 86/2, 29, 51/3-5. maddeleri uyarınca iki ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hükmün ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık … müdafii ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05.12.2011 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.01.2013 gün ve 43986-3357 sayı ile;
“Dava konusu eylemin iddianamede belirlenen yasal niteliğine ve uygulaması öngörülen yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 17.02.2015 gün ve 5236-23949 sayılı kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 11.09.2015 gün ve 5412-3970 sayı ile;
” İddianamede açıklanan eyleme, hükmün konusuna, temyizin kapsamına ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun yapılan ve 22.01.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih, 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca, sanıklar hakkında TCK’nun 86/2 maddesi uyarınca yaralama suçundan kamu davası açılmış olup, aynı suçtan TCK’nun 86/2 maddesine göre kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 3. Ceza Dairesince de 25.04.2016 gün ve 30233-10452 sayı ile;
” Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 150. maddesinin yollaması ile 87/1, 86/2 maddeleri uyarınca açılan dava sonucunda, 5237 sayılı TCK’nun 150/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 86/2, 29. maddeleri uyarınca mahkûmiyetine karar verildiği, Dairemizin 28.01.2013 gün ve 43986-3357 sayılı ilamı ile görevsizlik kararı verildiği, 22. Ceza Dairesinin 11.09.2015 gün ve 5422-3970 sayılı ilamı ile Dairemizin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verildiği anlaşılmakla; dava konusu eylemin hükümde belirlenen yasal niteliğine ve uygulanan yasa maddelerine göre, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince, temyizi inceleme görevinin Yargıtay 22. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 22 ve 3. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; alacağını tahsil amacıyla işlenen kasten yaralama ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu 5237 sayılı TCK’nun 150 ve 37/1 maddeleri delaletiyle aynı Kanunun 86/2, 29, 51/3-5 maddeleri uyarınca kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
Tebliğname tarihi 05.12.2011 olan dosya kapsamından;
Sanıklar hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de iddianamede yargılama konusu eylem; “…Şüphelilerin şikâyetçiye ait iş yerinde daha önce işçi olarak çalıştıkları, iş yeri ile ilişkilerinin bitmesinden sonra şikâyetçide kalan ücretlerini istemek amacıyla şikâyetçinin ofisine gittikleri, şikâyetçinin parayı ödememesine kızan şüphelilerin ‘Biz bu parayı s….ke alırız, adamın a.ını avradını sinkaf ederiz’ diyerek saldırdıkları ve doktor raporuna göre basit bir tıbbi müdahale ile tedavi edilebilir şekilde kendisini yaraladıkları, bu şekilde şüphelilerin kendi haklarını zorla almak suçu ile hakaret suçunu birlikte işledikleri” şeklinde anlatılmış ve sevk maddeleri 5237 sayılı TCK’nun 150/1. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 86/2, 87/1, 125/1 ve 53 olarak gösterilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının tebliğname ve Özel Dairelerce görevsizlik kararlarının verildiği tarihlerde yürürlükte bulunan halindeki,
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanıklar hakkında nitelikli yağma suçundan 5237 sayılı TCK’nun 149/1-c maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca yağma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.