YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/214
KARAR NO : 2016/214
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-214 2016/214 2013/107286

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 18 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza

Sanığın hakaret ve tehdit suçlarından, 5237 sayılı TCK’nun 106/1-1.cümle, 43, 53 ile aynı Kanunun 125/1-2, 43/1 ve 53/1. maddeleri uyarınca (2 kez) cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu Bandırma (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 05.02.2013 gün ve 27-140 sayı ile, sanığın eylemlerinin kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçunu oluşturduğu kabul edilerek, 5237 sayılı TCK’nun 123/1, 62/1, 53/1-3 ve 58/6-7 maddeleri uyarınca (2 kez) 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 05.02.2015 gün ve 31934-5271 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 18.01.2016 gün ve 12389-727 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 10.02.2015 tarih ve 2015/11380 sayılı kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemlere, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanununun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 25.04.2016 gün ve 3023-8093 sayı ile;
“Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nin 18.01.2016 tarih ve 2015/12389 Esas, 2016/727 Karar sayılı ilamı ile temyiz incelemesinin Dairemize ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de;
İddianamedeki ‘…sanığın müştekileri defalarca aramak suretiyle…’ biçimindeki kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçunu tarif eden anlatıma, tebliğnamenin düzenlenme tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 18 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin, 05.06.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan hâli;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Diğer yandan Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 05.06.2014 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen; tehdit suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nun 106/1-1.cümle uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis, hakaret suçunun yaptırımı aynı Kanunun 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası olup, tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 25.04.2016 gün ve 3023-8093 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.