YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/210
KARAR NO : 2016/210
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-210 2016/210 2013/257397

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Mala zarar verme suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu, Tefenni Asliye Ceza Mahkemesince 08.12.2009 gün ve 37-99 sayı ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 27.04.2012 gün ve 7193-5656 sayı ile;
“Türk Medeni Kanununun ‘Mülkiyet hakkının içeriği’ başlıklı 683. maddesi ‘Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içerisinde o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir’ hükmü ile malikin mülkiyet hakkını yasal sınırlar içinde kullanabilme yetkisini düzenlemiştir. Öte yandan, anılan Kanunun taşınmaz mülkiyet hakkının kısıtlamalarını düzenleyen ‘komşu hakkı’ bölümünde yer alan 740. maddesi ise başkasının mülküne taşarak zarar veren dal ve köklerin, zarar gören mülk sahibinin istemi üzerine uygun bir süre içinde kaldırılmaması halinde, zarar gören mülk sahibi tarafından kesilebileceği ve kendi mülkiyetine geçirilebileceği hükmünü içermektedir. Görüleceği üzere bu madde ile de mülkiyetin taşkın kullanımına kısıtlama getirilmiştir. Buna göre, mülk sahibi bu hakkını, önceden istemde bulunmasına karşın taşan dalları uygun bir süre içinde kaldırılmadığı takdirde kendisi kullanabileceği gibi, bu zararın mahkeme aracılığı ile giderilmesini de isteyebilir.
Somut olayda, sanık ile katılanın arazilerinin bitişik olduğu, katılana ait ağaçların sınırın hemen dibine dikilmesi nedeniyle ağaç dallarının sanığa ait araziye geçerek zarar verdiğinin 26.06.2009 tarihli ziraat bilirkişi raporunda belirtilmiş olması karşısında sanığın katılandan taşan dalları kaldırmasını önceden isteyip istemediğinin tespiti ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Tefenni Asliye Ceza Mahkemesince 25.04.2013 gün ve 103-171 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 06.03.2015 gün ve 6541-8542 sayılı kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince 02.06.2015 gün ve 1874-2241 sayı ile;
“Hükmün konusuna, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 17.12.2015 gün ve 11085-32401 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu, 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararında Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler başlıklı 2/A-4. maddesinde yer alan ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinde önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Tefenni Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/37 esas, 2009/99 karar sayılı 08.12.2009 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 27.04.2012 tarih, 2011/7193 esas ve 2012/5656 karar sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanununun Değişik 14. Maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 26.04.2016 gün ve 17482-4033 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye tebliğname tarihine, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı Hukuk ve Ceza Dairelerine ait iş bölümü kararında yer alan düzenlemelere göre, işin incelenmesi Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler iş bölümü ilişkisine ait ilkeler ile iş bölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 26.01.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir” denildikten sonra dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek 27.04.2012 gün ve 7193-5656 sayı ile bozulmasına karar verilmesi ve tebliğname tarihinin de 26.01.2015 olması nedeniyle temyizen inceleme görevi Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “Yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hâkimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde 9. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan ve TCK’nun 79 ve 80. maddeleri kapsamındaki suçlara ait dava dosyaları 18. Ceza Dairesine, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun ve 5253 sayılı Dernekler Kanunundan kaynaklanan işlere ait dava dosyaları 19. Ceza Dairesine, diğer işlere ait dava dosyaları ise 16. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi, mala zarar verme suçunun “diğer işler” kapsamında olması, bu bağlamda Yargıtay 9. Ceza Dairesince dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine devredildiğinin anlaşılması karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir..
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.