Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/206 E. 2016/206 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/206
KARAR NO : 2016/206
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-206 2016/206 2014/43419

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 9. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık, kamu malına zarar verme ve devlet organlarını alenen aşağılama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu, Şişli 5. Asliye Ceza Mahkemesince 27.12.2007 gün ve 510-1382 sayı ile sanık … ile inceleme dışı sanık …’un mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 09.07.2013 gün ve sayı ile; kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün onamasına, hırsızlık ve devlet organlarını alenen aşağılama suçlarından kurulan hükümler yönünden ise;
“…Sanık … hakkında Devletin yargı organlarını, askeri ve emniyet teşkilatını alenen aşağılama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyize gelince;
Hakkında verilen tutuklama kararı sonrası, kararı veren hâkime hitaben ‘adaletinizi sinkaf ederim’ şeklindeki sanığın eyleminin TCK’nun 125/3-a. maddesinde yazılı kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçunu oluşturacağı hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelenmesinde;
Gerekçeli kararın tebliğ edildiği tarihte askerde olduğu tespit edilen sanığın ev adresine yapılan tebligat usulsüz olup bu nedenle temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
a- Hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik CMK’nun 231. maddesindeki ‘hükmün açıklanmasının geri bırakılması’na ilişkin düzenleme karşısında; suçun niteliği, hükmolunan cezaların türleri gözetilip dosyada bulunan adli sicil kaydı da değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
b- Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesince 10.12.2013 gün ve 332-841 sayı ile sanık …’ın hırsızlık suçundan, inceleme dışı sanık …’un hakaret suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 03.03.2016 gün ve 1347-3622 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile mahkemece verilen 27.12.2007 günlü hükmün temyizi üzerine, temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılarak, 09.07.2013 tarih ve 2013/2945 Esas, 2013/10640 Karar sayılı kararla muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerekmekle işin incelenmesi yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 26.04.2016 gün ve 578-4038 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihine, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanununun 27. maddesi hükmü ile 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı Hukuk ve Ceza Dairelerine ait iş bölümü kararında yer alan düzenlemelere göre, işin incelenmesi Yargıtay 13. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında iş bölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte iş bölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler iş bölümü ilişkisine ait ilkeler ile iş bölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 24.12.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir” denildikten sonra dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek 09.07.2013 gün ve 2945-10640 sayı ile bozulmasına karar verilmesi ve tebliğname tarihinin de 24.12.2014 olması nedeniyle temyizen inceleme görevi Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “Yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde 9. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan ve TCK’nun 79 ve 80. maddeleri kapsamındaki suçlara ait dava dosyaları 18. Ceza Dairesine, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun ve 5253 sayılı Dernekler Kanunundan kaynaklanan işlere ait dava dosyaları 19. Ceza Dairesine, diğer işlere ait dava dosyaları ise 16. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi, mala zarar verme suçunun “diğer işler” kapsamında olması, bu bağlamda Yargıtay 9. Ceza Dairesince dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine devredildiğinin anlaşılması karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir..
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.