Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/192 E. 2016/192 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/192
KARAR NO : 2016/192
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-192 2016/192 2011/280625

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 4 ve 23. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık hakkında silahla tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, silahla tehdit, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından beraatine, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2013 tarihli tebliğnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.11.2015 gün ve 27373-37703 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 23. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesince 14.04.2016 gün ve 20476-4641 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’, (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
19.01.2015 tarih ve 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28/06/2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin dikkate alınacağı belirtildiğinden incelenen dosya içeriğine göre, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen ‘mala zarar verme’ suçunun cezası TCK’nın 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis; ‘silahla tehdit’ suçunun cezası ise aynı Kanun’un 106/2-a maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatım, nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun değişiklikten önceki 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi 4. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 23. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
Sanık hakkında silahla tehdit, kasten yaralama, mala zarar verme ve hakaret suçlarından açılan kamu davasınında yapılan yargılama sonucunda, silahla tehdit, kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından beraatine, hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, Cumhuriyet savcısının tüm suçlara ilişkin temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmıştır.
Temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından iş bölümüne ilişkin hazırlanan ve 20.07.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesine konu suçlardan en ağır yaptırımı gerektiren silahla tehdit suçundan açılan davaları temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olup Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 12.11.2015 gün ve 27373-37703 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.