YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/19
KARAR NO : 2016/19
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 23 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza (Kapatılan)

Tehdit, hakaret ve güveni kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Ünye 1. Sulh Ceza Mahkemesince 11.04.2012 gün ve 711-455 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 23. Ceza Dairesince 09.06.2015 gün ve 18176-2395 sayı ile;
“19.01.2015 tarih ve 2015/8 tarihli Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu kararına göre, tebliğname tarihi 28.06.2014 tarihinden önce olan dosyalarda, görev hususunda iddianamenin dikkate alınacağının belirtildiği; sanığın, müştekinin borcunu yatırması için verdiği kredi kartlarından harcama yaptığının iddia edilmiş olması karşısında, eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 245/1 maddesine göre banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğu anlaşılmakla,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 23.11.2015 gün ve 11168-24970 sayı ile;
“Ünye Cumhuriyet Başsavcılığının 27.07.2011 tarihli iddianamesinde sanığa yüklenen fiil ‘müşteki ile şüphelinin komşu oldukları, müştekinin şüpheliye suç tarihinde önce 3.000 TL para yardımında bulunduğu, şüphelinin, müştekiye olan borcunu ödemek ve kredi kartlarına havale yapmak için müştekiye ait olan Akbank ve Ziraat Bankasına ait kredi kartlarını müştekiden şifreleri ile birlikte aldığı, daha sonra borcu ödemediği gibi her iki kredi kartından da 1.700 ve 600 TL para çektiği, bu şekilde güveni kötüye kullanma suçunu işlediği anlaşılmıştır.’ şeklinde anlatılmış, bu anlatıma göre 5237 sayılı TCK.nun 155/1. maddesi uyarınca güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun, 2014/380 esas, 2014/416 karar sayılı, 13.11.2014 tarihli kararı ile 2014/162 esas, 2014/198 karar sayılı 06.06.2014 tarihli kararında da belirtildiği üzere güveni kötüye kullanma suçundan dava açılmış olup iddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Bu itibarla, tebliğname tarihine, Cumhuriyet savcısı tarafından düzenlenen iddianamede açıkça güveni kötüye kullanma suçundan dava açılmış olmasına, muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (23.) Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 23 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dava açan belge niteliğindeki Ünye Cumhuriyet Başsavcılığının 27.07.2011 gün ve 2283-1245 sayılı iddianamesinde eylemin, “sanığın, müştekinin borcunu yatırması için verdiği kredi kartlarından harcama yaptığı” şeklinde anlatılmış olup eylemin banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanununun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan üçüncü fıkrasının (a) bendinde yer alan;
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, iddianamedeki nitelendirme banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçuna ilişkin olup, bu suçlara ilişkin olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilme- sine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 23.11.2015 gün ve 11168-24970 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.