YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/182
KARAR NO : 2016/182
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-182 2016/182 2013/66359
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 10. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.06.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 30.09.2015 gün ve 20902-19409 sayı ile;
“Dosya içerisinde bulunan Adli Tıp Kurumu raporu, hükmün konusu, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 8 sayılı kararı gereğince temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 10. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 10. Ceza Dairesince 21.03.2016 gün ve 4956-896 sayı ile;
“Suçun iddianamede belirtilen niteliği ile uygulanması istenen kanun maddelerine, temyizin kapsamına ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi hükmü ile 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararı gereğince; dosyayı inceleme görevi Yüksek Yargıtay 7. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 10. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” hükmüne yer verilmiştir.
Bu bağlamda, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
24.06.2014 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede yargılama konusu eylemin; “…08.10.2010 günü gönderiyi almaya gelen …, Adnan Menderes Gümrük Müdürlüğünde düzenlenmiş olan 08.10.2010 tarih ve 2119 sayılı sözlü beyan formunda söz konusu eşyayı parfüm olarak beyan edip, eşyanın vergisini ödeyip, eşyayı teslim almasından sonra, eşya tekrar oluşturulan heyet huzurunda sayıldığında, üzerlerinde Bonzai Paint Growth Regulatör Winter Boost 3 gr. yazılı 75 paket eşya olduğu tespit edilip, eşyaya el konulmuş,
El konulan eşyalar uyuşturucu madde içerip içermediğinin tespiti için İzmir Kriminal Polis Lab. Müd. gönderilmiş, yapılan inceleme sonucu düzenlenen 18.10.2010 tarih ve KMY-2010/8236 sayılı raporda, mühürlü zarfta, içerisinde yeşil renkli bitki kırıntıları bulunan “BONZAİ” ibareli siyah renkli 75 adet kapalı ambalaj halindeki inceleme konusu maddenin uyuşturucu ve uyarıcı maddeler kapsamında değerlendirilmeyen, 1-naphthalenyl (1-pentyl-1H-indol-3yl) methanone, diğer adıyla JWH-018 etken maddesini içerdiği tespit edilmiş…” şeklinde anlatılıp, suçun olayla uyumlu olacak şekilde 5607 sayılı Kanuna muhalefet olarak tavsif edildiği görülmektedir.
Dolayısıyla temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan ve 24.06.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümü kararı gereği, 5607 sayılı Kaçakçılık Kanununa muhalefet suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 30.09.2015 gün ve 20902-19409 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.