Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/181 E. 2016/181 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/181
KARAR NO : 2016/181
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-181 2016/181 2013/70039

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Basit mala zarar verme, nitelikli mala zarar verme, kasten yaralama, silahla tehdit, görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.05.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 03.11.2014 gün ve 12135-17888 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
18.01.2013 tarihli kararda, sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a, 152/1-a, 151, 125/3-a, 106/1, 86/2, 265. maddeleri gereğince silahla tehdit, mala zarar verme, kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve 6136 sayılı Kanun’un 15/4. maddesine muhalefet suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmakla;
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan en ağırı olan silahla tehdit suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a. maddesi gereğince iki yıldan beş yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezasının ise, aynı kanunun 152/1-a. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret oldukları gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 18.04.2016 gün ve 45891-7506 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 03.11.2014 gün ve 12315-17888 sayı ile temyiz incelemesinin ‘incelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan en ağırı olan silahla tehdit suçunun cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a. maddesi gereğince iki yıldan beş yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezasının ise, aynı Kanunun 152/1-a. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret oldukları gözetildiğinde’ biçimindeki gerekçeyle Dairemize ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmiş ise de;
Karar tarihi olan 18.01.2013 ile tebliğnamenin düzenleme tarihi olan 21.05.2014 tarihleri itibariyle TCK’nın 152/1-a maddesi uyarınca mala zarar verme suçunun yaptırımının bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu, üst sınır olan altı yılın, dört yıl olarak düzenlenmesinin 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile değiştiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamenin düzenlenme tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15. ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların 21.05.2014 tarihli tebliğname tarihi itibarıyla yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 03.11.2014 gün ve 12135-17888 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.