YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/180
KARAR NO : 2016/180
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-180 2016/180 2012/163562
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Temyiz Edenler : Sanık müdafii, mağdur-sanıklar müdafileri, Cumhuriyet savcısı
Sanık ve mağdur-sanıkların teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme, sanık ve mağdur-sanıklar ….ile ….’ın ayrıca 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından yapılan yargılama sonucunda; sanık ve mağdur-sanıklar ….ile ….’ın 6136 sayılı Kanuna muhalefet ile değişen suç vasfına göre sanık ve mağdur-sanıkların eylemlerinin silahla ve birden fazla kişiyle tehdit ve sanığın eyleminin ayrıca kasten yaralama suçlarını oluşturduğu kabul edilerek mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii ve mağdur-sanıklar müdafileri ile Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.01.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 09.07.2014 gün ve 508-3780 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün ve 2014/1; Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2012 gün ve 2012/Bşk-41-41; 27.12.2013 gün ve 2013/Bşk-213-219 sayı ile Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı kanunla Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13. madde uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına göre sanıklar …., …. ve… hakkında mağdurlar …, Hüseyin, Halûk ve Dursun’a yönelik tehdit ve 6136 sayılı kanuna muhalefet, sanık … hakkında mağdur Halûk’e yönelik kasten yaralama, sanıklar Çetin, Hüseyin, Halûk ve Dursun hakkında mağdurlar … ve ….’a yönelik tehdit suçlarından kurulan hükümlerle ilgili olarak temyizen inceleme yapma yetki ve görevinin Yargıtay 4. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 06.04.2016 gün ve 35858-6484 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesinin 09.07.2014 tarih ve 2014/3780 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 1. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
24.01.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede, eylem; “…Şüpheli ile şikayetçi-şüphelilerin etkili mesafeden,elverişli vasıta olan tabanca ve av tüfeği ile aralarında bulunan husumete istinaden araçlarda Turhal İlçe Emniyet Müdürlüğü Olay Yeri İnceleme Büro Amirliği tarafından 26.04.2009 tarihinde düzenlenen Olay Yeri İnceleme Raporunda belirtilen tarzda hasarın oluşmasına yol açacak şekilde karşılıklı olarak ateş etmesi şeklindeki eylem olayda yaralanmanın gerçekleşmemiş olmasına rağmen eylemin iştirak halinde kasten öldürmeye teşebbüs suçu kapsamında kaldığı” şeklinde anlatılarak teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme suçundan kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki;
“Ceza dairelerinde;
Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır, açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki kanuni düzenleme ve Cumhuriyet savcısının sanık ve mağdur-sanıkların eylemlerinin teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme suçunu oluşturduğu yönündeki temyiz talebi birlikte değerlendirildiğinde iddianamede anlatılan ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçuna nazaran daha ağır yaptırım öngören teşebbüs aşamasında kalan kasten öldürme suçuna ilişkin hükmü temyizen inceleme görevi, Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca hazırlanan işbölümü kararına göre Yargıtay 1. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.07.2014 gün ve 508-3780 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.