YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/178
KARAR NO : 2016/178
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-178 2016/178 2012/112411

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.12.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 20.01.2016 gün ve 1213-486 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 18.04.2016 gün ve 3049-7505 sayı ile;
“İddianamedeki anlatım ve sevke, tebliğnamenin düzenlenme tarihine, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kötü muamele suçlarından kurulan beraat hükümleri temyiz edilmeksizin kesinleşmiş olup inceleme temyizin kapsamına göre sanık hakkında silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
Yargıtay 14 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” biçiminde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
04.12.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede, yargılamaya konu eylem; “…mağdurlardan müsade alarak girdiği evde kızkardeşi Sinem’i ele geçirilemediğinden vasfı belirlenemeyen bıçağı ile eve dönmesi hususunda gelmezse öldüreceğini söyleyerek tehditte bulunduğu…müştekiyi yumruklayarak dövdüğü, ölümle tehditlerine devam ettiği ve bıçağı ile de ayrıca TCK’nun 86/2. maddesi kapsamında kalacak derecede kasten yaraladığı…” şeklinde anlatılarak silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından kamu davası açıldığı anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede hükümleri temyizen inceleme görevi silahla tehdit suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca hazırlanan işbölümü kararına göre bu suçu incelemekle görevli ve yetkili olan Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18.04.2016 gün ve 3049-7505 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.