YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/176
KARAR NO : 2016/176
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-176 2016/176 2014/43700

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık hakkında Bozüyük Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.11.2005 gün ve 495-246 sayılı iddianamesi ile hırsızlık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 06.11.2012 gün ve 5062-20223 sayı ile;
“Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianamedeki olayın anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; sanık hakkında,banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan 5271 sayılı CMK.nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gibi ek iddianame de düzenlenmediğinin anlaşılması karşısında; hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden, dava konusu dışına çıkılarak sanığa 5271 sayılı CMK’nın 226.maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek hüküm kurulması suretiyle aynı Yasanın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2- Oluş ve dosya içeriğine göre;sanığın suç tarihinde belirlenemeyen zaman diliminde aynı fabrikada çalıştığı yakınıcıya ait asılı elbisesinde bulanan cüzdanın içindeki kredi kartını çalarak 3 farklı iş yerinden toplamda 700 TL alış veriş yaptığının anlaşılması karşısında; eylemin 5237 sayılı Yasanın 245/1,43/1 maddesinin yanı sıra, aynı Yasanın 142/1-b maddesindeki suçu da oluşturduğunun gözetilmemesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına; aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanık hakkında Bozüyük Cumhuriyet Başsavcılığının 14.05.2013 gün ve 471-183 sayılı iddianamesi ile banka veya kredi kartlarını kötüye kullanmak suçundan kamu davası açılıp, birleştirme kararı verilerek sanığın nitelikli hırsızlık ve banka veya kredi kartlarını kötüye kullanma suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince, dosyanın 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 23.02.2015 gün ve 14733-37059 sayılı kararıyla tevdii edildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 17.12.2015 gün ve 7340-6361 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun, Dairelerin işbölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağının, ceza dairelerinin yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine gelenlere bakacağı, ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından inceleneceğinin’ düzenlendiği;
Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 145. maddeleri gereğince yargılanması için açılan davada, Mahkeme’nin 26.03.2007 gün, 492-118 Karar sayılı ilam ile, sanığın 245/1,43/1 maddesi uyarınca mahkumiyetine ilişkin hükmün sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 06.11.2012 gün, 5062-20223 sayılı kararıyla TCK 245/1 maddesinin yanı sıra aynı yasanın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğunun belirtilerek bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 06.11.2012 gün 5062-20223 sayılı ilamına temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı Karar’ına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince 03.03.2016 gün ve 1892- 2678 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 5 no’lu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı incelediği anlaşılan Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”
Yargıtay 6. Ceza Dairesince 07.04.2016 gün ve 3469-2761 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 03.03.2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosyanın Dairemiz tarafından incelenerek bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere bir çok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır. Nitekim süreklilik kazanan bu uygulamalar sonucunda 2012 yılından itibaren yapılan iş bölümlerinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu Kararlarına paralel olarak dairelerin daha önce kendilerine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdikleri işlerden geri gelenlerine bakmaya devam edeceği düzenlenmiştir.
Nitekim 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 13.11.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı işbölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla geçerlidir” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 06.11.2012 gün ve 5062-20223 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, 13.11.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 07.04.2016 gün ve 3469-2761 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.