YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/170
KARAR NO : 2016/170
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-170 2016/170 2013/251176

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 15 ve 16. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Kasten yaralama, hakaret, mala zarar verme ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda katılan-sanık …’nın tehdit, hakaret ve kasten yaralama; katılan-sanıklar … ve Nebahat Akça’nın kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetlerine; katılan-sanık …’in mala zarar verme, katılan-sanık …’in kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından beraatlerine karar verilmiştir.
Hükmün katılan-sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 11.04.2012 gün ve 16178-4766 sayı ile;
“Gerekçeli karar başlığında suç adının sadece mala zarar verme ve kasten yaralama olarak yazılması mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
1-Sanıklar Nebahat Akça ve … hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve 1412 sayılı CMUK’nın 305/2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında hükümlerin kesin olması nedeniyle katılan sanıklar müdafilerinin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince reddine,
2- Katılan sanık … hakkında kurulan hükümlerle, katılan sanık … hakkında mala zarar verme, sanık … hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
a- Tanıklıktan çekinme hakkı bulunmayan ve olay sırasında orada olduğu her iki tarafça beyan edilen … Şahan’ın tanık olarak dinlenerek, tüm delillerin birlikte değerlendirilmesinden sonra, sanıkların eylemlerin sübutu ve olayda hangi taraf lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanacağına karar verilmesi gerekirken, soruşturma aşamasında ‘ben kesinlikle bu olayla ilgili olarak ifade vermek istemiyorum’ şeklindeki tanık beyanının ‘olay hakkında bilgi sahibi olmadığı’ şeklinde yorumlanarak, adı geçen tanığın dinlenilmesinden vazgeçilerek eksik inceleme ile hüküm kurulması,
b- Sanık … hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarında TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca indirim yapılmasına karşın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden hakaret suçundan kurulan hükümde TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca indirim yapılmaması suretiyle çelişkiye düşülmesi,
c- Sanık … hakkında hakaret suçundan verilen adli para cezasının alenen işlenmesi nedeniyle arttırımı sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
d- Yasal olmayan yetersiz gerekçe ile sanık …’nın tehdit suçundan hükmolunan cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
e- Sanık …’in suçtan doğrudan zarar görmemesi nedeniyle katılan olamayacağı ve lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden katılma kararı verilmesi ve müdahil yerine sanık …’i kapsayacak şekilde müdahil sanıklar müdafii lehine vekalet ücretine hükmedilmesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararından sonra yerel mahkemece katılan sanıklar hakkında verilen hükümlerin katılan-sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11.02.2015 gün ve 242-15235 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü’nü düzenleyen II numaralı bölümün, Ortak Hükümler başlığının 2. bendinde, ‘istisnalar dışında, bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.07.2008 tarih 197-533 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında verilen hüküm, Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin 11.04.2012 gün ve 16178-4766 karar sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek 9. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 23.02.2015 gün ve 1858-3939 sayılı gönderme kararı ile dosyanın tevdi edildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince 30.11.2015 gün ve 3807-4556 sayı ile;
“Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 19.12.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir” denildikten sonra dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 9. Ceza Dairesince incelenerek 11.04.2012 gün ve 16178-4766 sayı ile bozulmasına karar verilmesi ve tebliğname tarihinin de 19.12.2014 olması nedeniyle temyizen inceleme görevi Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait ise de; 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmî Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “Yeni kurulan dairelerin başkanları, üyeleri ve tetkik hakimlerinin belirlenmesi tarihinden itibaren on gün içinde 9. Ceza Dairesinin arşivinde bulunan ve TCK’nun 79 ve 80. maddeleri kapsamındaki suçlara ait dava dosyaları 18. Ceza Dairesine, 298 sayılı Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun ve 5253 sayılı Dernekler Kanunundan kaynaklanan işlere ait dava dosyaları 19. Ceza Dairesine, diğer işlere ait dava dosyaları ise 16. Ceza Dairesine” devredileceğinin belirtilmesi, temyize konu en ağır yaptırımı içeren mala zarar verme suçunun “diğer işler” kapsamında olması, bu bağlamda Yargıtay 9. Ceza Dairesince dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine devredildiğinin anlaşılması karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 30.11.2015 gün ve 3807-4556 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.