Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/152 E. 2016/152 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/152
KARAR NO : 2016/152
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-152 2016/152 2012/186977

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanıkların hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda eylemlerinin nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğunun kabulü ile bu suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.07.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 05.11.2014 gün ve 27161-25891 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 Sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre, sanıklara yüklenen güveni kötüye kullanma suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay 15.Ceza Dairesinin görevi kapsamında kaldığı”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 13.01.2015 gün ve 21035-214 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 tarih ve 2011/Bşk-42-42 sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’, (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulu’nun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava, daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın, daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalı, ayrıca görevli daire belirlenirken, suçun ağırlaştırıcı nedenleri de göz önünde bulundurulmayacaktır.
Buna göre;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 13. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiş,
Dosyanın sehven gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince de 22.03.2016 gün ve 886-4897 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13.01.2015 gün ve 21035/214 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın sehven Dairemize gönderildiği anlaşılmakla, görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna tevdiine” karar verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; hizmet nedeniyle güveni kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucu, sanıkların nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetlerine ilişkin hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14/3. maddesinin (a) bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş,
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesine yer verilmiştir.
Bu bağlamda, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
19.07.2013 olan tebliğname tarihinde ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken iddianamede yargılama konusu eylemin; “Yapracık şantiyesinde işçi olarak çalışan şüpheliler …, … ve …’un müşteki …’in yöneticisi olduğu Başkal Elektrik San. Tic. Ltd.Şti.ye ait olup, Ankara Eskişehir yolu yapracıkta şantiyesindeki bulunan inşaatta ve taşeron anlaşma ile …’a teslim edilen HES marka bakır kabloları ambalajı ile bulunduğu yerden alarak Çakırlar Hurdacılık adlı yere götürerek sattıkları” şeklinde anlatılıp, suçun olayla uyumlu olacak şekilde hırsızlık olarak tavsif edildiği görülmektedir.
Dolayısıyla temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan ve 19.07.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararı gereği, nitelikli hırsızlık suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 05.11.2014 gün ve 27161-25891 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.