YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/15
KARAR NO : 2016/15
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Resmi belgede sahtecilik, basit ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından sanığın mahkûmiyetine ilişkin, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 19.02.2009 gün ve 197-52 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine 22.02.2010 gün ve 197-52 sayılı ek kararla temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Bu kararın da sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 11.11.2014 gün ve 17658-18505 sayı ile; temyiz isteminin reddi kararı onanmıştır.
Bu şekilde temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen mahkûmiyet kararına yönelik olarak Adalet Bakanlığının talebi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2015 gün ve 46248 sayılı yazısı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 17.03.2015 gün ve 977-23920 sayı ile;
“İncelenen dosya içeriğine göre; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.04.2014 gün, 2013/11-397 E., 2014/202 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nun ‘Kamu güvenine karşı suçlar’ bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği cihetle, somut olayda; sanığın Yasin Aşık adına düzenlenen sahte ehliyetle katılan Satı Demir’den kiraladığı otomobili, sahte tescil belgesi, plakalar ve Şeğmur Aksun adına düzenlenmiş sürücü belgesini kullanarak noter aracılığıyla katılan İsmail Akyüz’e satmak şeklinde gerçekleşen eyleminin kül halinde TCK’nun 204/1-3, 43. maddelerinde yer alan zincirleme şekilde resmi belgede sahtecilik; Satı Demir’e karşı gerçekleşen eylemin ise, Emniyet Müdürlüğü’nün maddi varlığı olan sahte sürücü belgesinin kullanılarak gerçekleşmesi nedeniyle TCK’nun 158/1-d maddesinde öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu, suça konu plakaların dosyada delil olarak saklanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapıldığı görülmekle, belirtilen bu konularda da kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususunda gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına Tevdiine” karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığınca belirtilen nedenler doğrultusunda da kanun yararına bozma talep edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.07.2015 gün ve 2245693 sayılı yazısı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 12.11.2015 gün ve 7073-30820 sayı ile;
“Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, ilgili dosyaya daha önce Yüksek 15. Ceza Dairesince bakılarak 11.11.2014 gün ve 2014/17658 esas ve 2014/18505 sayılı kararın verilmiş olmasına, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesine ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun işbölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümünü düzenleyen A-Ortak hükümler kısmının 5. bendindeki ‘Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ şeklindeki düzenlemeye ve bu konuda istikrar kazanmış Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarına göre; kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 14.12.2015 gün ve 14700-32152 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 2. maddesinde yer alan ‘Bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar’ hükmü dikkate alındığında;
İncelemeye konu dosyanın, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 22.01.2015 gün ve 2014-1917/5199 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.02.2015 tarih ve KYB.2015/46248 sayılı ihbarnamesi üzerine, Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan inceleme sonucunda, 17.03.2015 tarih ve 2015/977-23920 sayılı ilamı ile eksikliği belirtilen hususlarda kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceğinin ihbarıyla dosyanın tevdi edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın mezkûr ihbarnamesiyle dosyanın gönderildiği anılan dairece bu kez Dairemize görevsizlik kararı verildiğinin anlaşılması karşısında;
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (11.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; kanun yararına bozma incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve kanun yararına bozma talebi tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, kanun yararına bozma talebinin önce Yargıtay 11. Ceza Dairesince incelenerek 17.03.2015 gün ve 977-23920 sayı ile tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yeniden yapılan kanun yararına bozma talebini inceleme görevi Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12.11.2015 gün ve 7073-30820 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.