YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/149
KARAR NO : 2016/149
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2015/Bşk-149 2016/149 2012/275120

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 21 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza

Görevi savsama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında beraat kararı verilmiş, hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.10.2011 gün ve 4061-17198 sayı ile;
“Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Üsküdar Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.10.2005 tarih ve 2005/6481 esas sayılı iddianamesi ile hekim olan sanık hakkında; “emekli sandığı mensubu olan Caner Öztürk’ü görmeden ve muayene etmeden yüksek dozda ve gereksiz yere reçete düzenlediği” iddiasıyla açılan davada eylemin kanıtlanması halinde 765 sayılı TCK.nun 340. maddesi aracılığıyla 339/1-1.cümle ya da daha sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nun aynı suça uyan 204/2. maddelerinde tanımlanan resmi belgede sahtecilik suçlarını oluşturabileceği, davaya bakma görevinin ise üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olacağı gözetilmeden görevsizlik kararı, yerine duruşmaya devamla görevi ihmal suçundan beraat hükmü kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda Üsküdar (Kapatılan) 2. Asliye Ceza Mahkemesince dosyanın görevsizlik kararı ile gönderildiği Üsküdar (Kapatılan) 3. Ağır Ceza Mahkemesince 05.07.2012 gün ve 147-284 sayı ile sanığın ilk hüküm gibi beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.04.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince, dosyanın 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle, Daire Başkanı tarafından imzalanan 18.02.2015 gün ve 10340-20914 sayılı kararıyla tevdii edildiği Yargıtay 21. Ceza Dairesince 17.12.2015 gün ve 7340-6361 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararının, ceza daireleri iş bölümü ortak hükümler kısmının 2. maddesindeki “Daireler, bu iş bölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı bulunan işler ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” şeklindeki düzenlemeye göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu “
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.03.2016 gün ve 1004-4930 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 21. Ceza Dairesinin 17.12.2015 tarih ve 2015/6361 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, iddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 21. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararı verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 21 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte olan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 07.04.2014 tarihli tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünün ikinci maddesinde;
“İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir.” denildikten sonra dördüncü maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 10.10.2011 gün ve 4061-17198 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 07.04.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 21. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararlarının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.03.2016 gün ve 1004-4930 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.