Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/144 E. 2016/144 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/144
KARAR NO : 2016/144
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-144 2016/144 2012/192701

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.09.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 15.09.2014 gün ve 21196-14534 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verildiği,
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre; mahkumiyete ve incelemeye konu hırsızlık suçunun cezası, TCK’nun 142/1-a maddesinde göre üç yıldan yedi yıla, 116/4 maddesinin bir yıldan üç yıla kadar hapis; kamu malına zarar verme suçunun cezası 6545 sayılı Kanunun 65. maddesiyle değişik TCK’nun 152/1-a. maddeye göre bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddelerine, karara ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 06.04.2016 gün ve 30604-6490 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife göre, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 1 sayılı kararı gereğince sanıklara atılı suçlardan ağırı olan kamu malına zarar verme suçunun temyiz incelemesi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra değişiklik yapılması halinde, görevli ceza dairesinin belirlenmesinde hangi aşamadaki ceza miktarlarının esas alınması gerektiği hususu öncelikle ele alınıp değerlendirilmelidir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 gün ve 295-331 sayılı kararı başta olmak üzere diğer birçok kararında açıklandığı üzere; temyiz incelemesine konu suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra, tebliğname tarihine kadar yapılan değişikliklerin dikkate alınması ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları gözönüne alınarak görevli ceza dairesinin belirlenmesi gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu suçların 04.09.2013 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede bir yıldan altı yıla kadar hapis cezasını gerektiren kamu malına zarar verme suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 15.09.2014 gün ve 21196-14534 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.