Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/143 E. 2016/143 K. 27.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/143
KARAR NO : 2016/143
KARAR TARİHİ : 27.12.2016

2016/Bşk-143 2016/143 2011/207333

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 23. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Kasten yaralama, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda sanıklar Muhlis, Mehmet, Muhammet Hanifi ile katılan-sanık … hakkında kasten yaralama, sanık … hakkında ayrıca hakaret suçlarından mahkumiyet, sanık … hakkında mala zarar verme suçundan ise beraat karar verilmiştir.
Hükmün katılan-sanık ve sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.11.2012 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.01.2014 gün ve 35809-696 sayı ile;
“Yargıtay C. Başsavcılığının tebliğnamesinin, katılan …’nin sanık … Hanifı Ateş’in mala zarar verme suçuna ilişkin temyizi hakkında görüş içermediği, anlaşıldığından, katılan sanık … ve sanıklar Muhammet Hanifı Ateş, …, …, …’nin temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir karar vermeye yer olmadığına dosyanın eksikliğin giderilmesi için Yargıtay C. Başsavcılığına geri gönderilmesine” karar verilmiştir.
Tevdi kararından sonra düzenlenen 06.03.2014 tarihli ek tebliğname ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.03.2014 gün ve 13695- 9189 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13.02.2015 gün ve 8330-18816 sayılı gönderme kararı ile dosyanın gönderildiği
Yargıtay 23. Ceza Dairesince de 09.03.2016 gün ve 14763-2658 sayı ile;
“Sanıkların temyiz dilekçelerinde yalnızca mahkumiyetlerine yönelik temyiz talepleri bulunduğu sanık …’in katılan sanık … aracına zarar verme suçundan beraatine ilişkin karara karşı temyiz talebi bulunmaması karşısında; iddianamedeki nitelendirme ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı gereğince temyiz incelemesinin 4. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 23. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ek tebliğname tarihi olan 06.03.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir”, denildikten sonra 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 15.01.2014 gün ve 35809-696 sayı ile tevdii kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26.03.2014 gün ve 13695- 9189 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.