YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/139
KARAR NO : 2016/139
KARAR TARİHİ : 27.12.2016
2016/Bşk-139 2016/139 2013/102725
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sanık hakkında Kaçakçılık Kanununa muhalefet ve resmi belgede sahtecilik suçlarından başlatılan soruşturmada her iki suç bakımından evrakın tefrik edilip resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda verilen zamanaşımından düşme kararının Yargıtay 11. Ceza Dairesince 07.06.2012 gün ve 3853-11112 sayı; kaçakçılık eylemine bağlı olarak açılan müsadere davasında ise yargılama sonucunda verilen müsadere talebinin reddine dair kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesince 20.12.2010 gün ve 5812-16987 sayı ile onanmasına karar verilerek kesinleştikleri, bunun üzerine katılan vekilinin resmi belgede sahtecilik suçundan yapılan yargılama dosyası üzerinden de müsadere talebinde bulunduğu ve yerel mahkemece talebin reddine dair karar verildiği anlaşılmıştır.
Müsadere talebinin reddine dair verilen hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.06.2014 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 08.03.2016 gün ve 21162-3201 sayı ile;
“Temyiz isteminin Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2004/65 E. Sayılı dosya kapsamında verilen 2013/96 D.İş sayılı kararına yönelik yapıldığı, anılan dosyanın iddianame anlatımı ve dosya kapsamından resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin olduğu; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararlarına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 31.03.2016 gün ve 4304-2977 sayı ile;
“Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında verilen zamanaşımından düşme kararının onanarak kesinleştiği ve bu hükmün temyize gelmediği, temyizin kapsamının ise, resmi belgede sahtecilik suçu ile ilgisi bulunmayan ancak soruşturma aşamasında kaçakçılık olayı ile ilgili olarak müsadere davasına konu olmak üzere evrakı tefrik edildikten sonra, Gebze 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2006 gün ve 329-840 sayılı dosyasında açılan müsadere davası sonucunda ele geçirilememiş olmasından dolayı talep reddedilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 20.12.2010 gün ve 5812-16987 sayılı onama kararının verildiği kaçakçılığa konu ve hakkında 22.12.1998 tarihli Tespit-Teslim ve Tesellüm tutanağı düzenlenmiş aracın Gümrük İdaresince yeniden müsadere talebi üzerine Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.02.2013 gün ve 2013/96 D. İş sayılı ret kararı olduğu anlaşılmakla; hükmün konusuna, temyizin kapsamına göre Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı uyarınca temyiz inceleme görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 11. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere bir işin Özel Dairece incelenip muktezaya bağlanmasından sonra artık müteakip işlere de aynı Özel Dairece bakılması esastır. Nitekim süreklilik kazanan bu uygulamalar sonucunda 2012 yılından itibaren yapılan iş bölümlerinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu Kararlarına paralel olarak dairelerin daha önce kendilerine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdikleri işlerden geri gelenlerine bakmaya devam edeceği düzenlenmiştir.
Nitekim 2797 sayılı Yargıtay Kanununun tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte olan 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 18.06.2014 tarihli tebliğname itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” bölümünün ikinci maddesinde;
“İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir.” denildikten sonra dördüncü maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.
Şu halde, Özel Dairelerce yargılamalarına başlanılan ilk derece dosyalarının aynı Özel Daire tarafından bakılmasına devam olunması gerektiği kabul edilmelidir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce müsadere talebi yönünden Yargıtay 7. Ceza Dairesince incelenerek 20.12.2010 gün ve 5812-16987 sayı ile muktezaya bağlandığı anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 18.06.2014 tarihli tebliğname itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca önceki hükmü inceleyip görüş açıklayan Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 08.03.2016 gün ve 21162-3201 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.