YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/127
KARAR NO : 2016/127
KARAR TARİHİ : 19.04.2016
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
İşyeri dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi üzerine yerel mahkemece söz konusu hükümler açıklanmıştır.
Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 03.03.2016 gün ve 28702-3717 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici birinci maddesinin ikinci fıkrası ve 26.01.2013 gün ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre sanığa atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve TCK’nın 152/1-a maddesine uyan kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu,”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 21.03.2016 gün ve 1020-2617 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri işbölümünü düzenleyen 2. bölümünün ortak hükümler başlığının üçüncü bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılıp sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezası, TCK’nın 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar; mala zarar verme suçunun cezası aynı kanunun 152/1. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret ve tebliğname tarihinin de 02.07.2014 olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; işyeri dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına ilişkin hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 02.07.2014 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan kamu malına zarar verme suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 6546 sayılı Kanunun 65. maddesiyle değişik 152/1-a maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis, nitelikli hırsızlık suçunun yaptırımı ise aynı kanunun 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis olup, bu suçun cezası, kamu malına zarar verme suçunun cezasından daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03.03.2016 gün ve 28702-3717 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.