Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/115 E. 2016/115 K. 19.04.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/115
KARAR NO : 2016/115
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 13 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Karşılıksız yararlanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08.05.2013 gün ve 1359-310 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 27.10.2014 gün ve 4613-23562 sayı ile;
“02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı ‘Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki’ Kanunun geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, ‘yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi’ olduğu, bu nedenle anılan Kanun’un geçici 2. maddesi gereğince öncelikle bilirkişi raporuyla tespit olunacak normal tarifeye göre, vergiler ve cezalar dâhil edilmeden belirlenmiş gerçek zarar miktarının da belirtilmek kaydıyla sanığa makul bir süre verilerek zararı tamamen tazmin etmesi halinde hakkında cezaya hükmolunmayacağı hususunda usulüne uygun bildirimde bulunarak, ödenmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, ödenmemesi halinde ise delil değerlendirmesi yapılarak hukuki durumunun tayini gerekirken, yazılı şekilde eksik araştırma ile mahkûmiyet kararı verilmesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Ankara 3. Asliye Ceza Mahkemesince 08.10.2015 tarih ve 938-636 sayı ile; karşılıksız yararlanma suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 11.02.2016 gün ve 15494-2110 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile mahkemece verilen 08.05.2013 günlü hükmün temyiz talebi ile Yargıtay’a gönderilmesi üzerine incelemesi Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılarak, 27.10.2004 gün ve 2014/4613-23562 sayılı kararla görüş bildirildiği anlaşıldığından, sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekliliği üzerine işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 07.03.2016 gün ve 2599-2782 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin Ortak Hükümlerinin 5 no’lu fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek (13.) Ceza Dairesine ait olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve 28.04.2015 olan tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi hâlinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek 27.10.2014 gün ve 4613-23562 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 2015/8 sayılı iş bölümünde karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili değişikliğe gidilerek, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevi kaldırılıp 2, 13, 17 ve 22. Ceza Dairelerine görev verildiği anlaşıldığından somut olayda dosyayı temyizen inceleme görevi Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11.02.2016 gün ve 15494-2110 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.