Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2016/111 E. 2016/111 K. 19.04.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/111
KARAR NO : 2016/111
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde Pendik 3. Asliye Ceza Mahkemesince 23.02.2007 gün ve 73-71 sayı ile sanığın hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 13.05.2008 gün ve 19735-11227 sayı ile;
“A- Hırsızlık suçundan kurulmuş olan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) TCK’nun 53/1. maddesinin (c) bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2) Sanığın eski hükümlüğü nedeniyle denetimli serbestlik hükmünün uygulanmasına karar vermekle yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca denetimlik suresinin belirlenmesi suretiyle infazın kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına, bozma nedeni yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı Yasanın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin cümlenin sonuna ‘TCK’nun 53/1-c maddesindeki altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar sürdürülmesine’ cümlesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasındaki dört yıl dört ay süreyle denetimli serbestlik altında tutulması cümlenin hükümden çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına,
B- İşyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere gelince;
İddianamenin içeriğine göre, sanık hakkında sadece hırsızlık suçundan dava açıldığı, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan dava açılmadığının anlaşılması karşısında, iş yeri dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçlarından dava açılması sağlamadan mahkûmiyet hükmü kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Ek iddianame ile sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kamu davası açılmasını sağlayan Pendik 3. Asliye Ceza Mahkemesince 25.02.2009 gün ve 668-130 sayı ile sanığın işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 17.02.2015 tarih ve 9718-25147 sayılı yazısıyla, 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı işbölümü uyarınca dosyanın tevdi edildiği Yargıtay 22. Ceza Dairesince 11.11.2015 gün ve 6611-6948 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararına göre temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu,”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 21.01.2016 gün ve 14763-688 sayı ile;
“Yargıtay Kanunun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 25.02.2016 gün ve 2448-1221 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında ‘ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar, ancak bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş olan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık olması nedeniyle dosyanın dairemiz tarafından incelenerek kısmen bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçuna ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihi ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre işin incelenmesinin Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2013 günü yürürlüğe giren ve 09.03.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işlerin temyiz incelemesi, bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır” denildikten sonra, ikinci maddesinde; “daireler, bu işbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı olan işler ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 13.05.2008 gün ve 19735-11227 sayı ile kısmen onanmasına, kısmen bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 09.03.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 25.02.2016 gün ve 2448-1221 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.