YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/110
KARAR NO : 2016/110
KARAR TARİHİ : 19.04.2016
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 15. Ceza Dairesince 28.01.2016 gün ve 23505-1084 sayı ile;”12/07/2010 tarihli iddianamede 1935 doğumlu olan katılanın kendisine teklif olunan sahte bileziği almak istememesi üzerine, sanığın onun koluna girerek ara bir sokağa götürüp, şikayetçinin cebinde bulunan cüzdanını rızası dışında mevcut konumu itibarıyla alıp, içindeki 400 TL’yi alarak oradan ayrıldığının anlatılması ve oluş şekli itibarıyla (TCK’nın 148. maddesinde düzenlenen ‘yağma’ suçu kapsamında olması) karşısında;
İddianamedeki nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (6.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 25.02.2016 gün ve 2447-1214 sayı ile;”2010/3997 esas numaralı iddianamede; yakınanın zilyetliğindeki malın alınmasında cebir ya da tehdit kullanıldığına ilişkin bir anlatıma yer verilmediğinin anlaşılması karşısında;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasındaki uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2013 günü yürürlüğe giren ve 18.08.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işlerin temyiz incelemesi, bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır” denildikten sonra, ikinci maddesinde; “Daireler, bu işbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı olan işler ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” hükmü getirilmiştir.
İncelenen dosya kapsamından; iddianamede “Suç tarihinde müştekinin yolda yürüdüğü sırada şüphelinin müştekinin yanına yaklaştığı, şüphelinin yerden siyah renkli bayan cüzdanı bulmuş gibi yaparak müştekiye elinde bulunan cüzdanın düşürülmüş olduğunu söyleyerek fermuarını açtığı, içinden beyaz mendil içerisine sarılı bir burma bilezik çıkararak altının yanında kartı olduğunu ve altının 22 ayar olduğunu söylediği, sonra şüphelinin müştekiye kendisine para vermesi durumunda bileziği müştekiye verebileceğini söylediği, müştekinin şüphelinin teklifini kabul etmediği, altını karakola götürmeleri gerektiğini söylediği, bunun üzerine şüphelinin müştekinin koluna girerek ara bir sokağa götürdüğü, cebinde bulunan cüzdanını aldığı, içindeki 400 TL parayı alarak müştekiye bileziği verdiği, sonra müştekinin yanından ayrılarak gittiği, müştekinin şüphelinin verdiği bileziği kuyumcuya sorduğunda bileziğin sahte olduğunun anlaşıldığı” şeklindeki anlatıma yer verilerek sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması karşısında; dolandırıcılık suçunu temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 28.01.2016 gün ve 23505-1084 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.