YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/105
KARAR NO : 2016/105
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri : 8 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık ve katılan sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve silahla tehdit suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu sanık ve katılan sanıkların üzerine atılı silahla tehdit suçunun kasten yaralama suçunu oluşturduğunun kabulü ile sanığın mahkumiyetine katılan-sanık hakkında meşru müdafa hükümleri nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu bakımından sanığın mahkumiyetine katılan sanığın ise beraatine karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve katılan-sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.12.2015 gün ve 13079-25442 sayı ile
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca; sanıklar hakkında düzenlenen iddianame, temyizin kapsamına ve Birinci Başkanlık Kurulu’nca hazırlanan ve 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı işbölümü kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesi’ne ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 17.02.2016 gün ve 576-2753 sayı ile;
“ Yargıtay Yüksek 8.Ceza Dairesinin 08.12.2014 tarih ve 2015/25442 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, 28.6.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı, Türk Ceza Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 31.maddesiyle değiştirilerek;
‘Ceza dairelerinde:
a)Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme,
b)Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ şeklinde düzenlenmiştir.
Bu bağlamda, İddianamede açıklanıp hükümde kabul edilen eylemler, TCK’nun 86/2. maddesinde düzenlenmiş olan yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet olmakla, en ağır suça göre, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu,…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiş, b bendinde de “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen geçici 13. maddenin 5. fıkrasında; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına ilişkin kararı yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.”
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararının “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
13.09.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla sanık ve katılan-sanığın temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanık … hakkında basit yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet kararlarıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 13.09.2015 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan basit yaralama suçunun cezası tebliğname tarihi itibarıyla dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası, ruhsatsız silah ve bunlara ait mermi bulundurma suçunun cezası bir yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adli para cezasından ibaret olup, ruhsatsız silah ve bunlara ait mermi bulundurma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.12.2015 gün ve 13079-25442 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.