YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2016/103
KARAR NO : 2016/103
KARAR TARİHİ : 19.04.2016

Yargıtay Daireleri 6 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi Çocuk Ağır Ceza

Sanık hakkında yağma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda aynı suçlardan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş,
Sanığın denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle dosyayı ele alan yerel mahkemece yağma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleri açıklanmıştır.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.08.2013 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay Yargıtay 6. Ceza Dairesince 14.9.2015 gün ve 26638-42858 sayı ile;
“İzmir 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2006 tarih, 2006/1571 Esas – 2006/558 Karar sayılı hükmü ile sanık …’ın mağdur …’e karşı yağma suçu yönünden ceza tertibine yer olmadığına karar verildiği, mağdur …’a karşı yağma suçu yönünden TCK’nm 149/1-a-c, 35, 31/3, 62. maddeleri gereğince neticeten 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası ile hükümlülüğüne karar verildiği, bu kararın cezanın miktarı bakımından CMK’nın 231/5. maddesinde öngörülen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükmünün kapsamı dışında kaldığı ve bu nedenle mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği, yağma suçuna ilişkin olarak verilen bu iki hükmün temyiz edilmeyerek kesinleştiği, sanığın 6136 sayılı Yasaya muhalefet etmek suçundan 6136 sayılı Yasanın 15/1, TCK’nın 31/3, 62, 50/1-f maddeleri gereğince hükümlülüğüne karar verildiği, 5395 sayılı Yasanın 23. maddesi gereğince bu hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, bu kararın da itiraz edilmeksizin 01.12.2006 tarihinde kesinleştiği, sanığın 3 yıllık deneme süresi içinde işlediği başka bir kasıtlı suç nedeniyle mahkemece dosyanın yeniden ele alınarak 07.03.2012 tarih 2011/69 Esas-2012/68 Karar sayılı hüküm ile sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet etmek suçu ve mağdur …’a karşı yağma suçu yönünden iki ayrı hükümlülük kararı verildiği görülmüş ise de yağma suçu yönünden verilen ikinci hükmün, ilk hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemiş olması ve temyiz edilmeden kesinleştiğinin anlaşılması karşısında yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Uygulama ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 25.2.2016 gün ve 13019-2300 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddianamedeki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve hükme göre Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 3 nolu fıkrası uyarınca Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6. ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin tebliğname tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3. fıkrasında;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede yağma suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14.9.2015 gün ve 26638-42858 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 19.04.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.