YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/9
KARAR NO : 2015/320
KARAR TARİHİ : 05.02.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal, kişisel verilerin kaydedilmesi, kişisel verileri hukuka aykırı ele geçirmek ve tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan İ.. S.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince;
“İddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında TCK’nun 226. maddesinin 3 ve 5. fıkralarında tanımlanan müstehcenlik suçundan da dava açıldığı anlaşılmakla,
Katılan tarafından temyiz incelemesine konu edilen eyleme ilişkin iddianamedeki sevk ve anlatıma, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir. b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne göre, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de;
“Sanık hakkında tehdit, özel hayatın gizliliğini ihlal, kişisel verilerin kaydedilmesi ve kişisel verileri hukuka aykırı ele geçirmek suçlarından beraat kararı verildiği ancak, müstehcenlik suçundan kurulan bir hüküm bulunmadığının anlaşılması karşısında, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14/son maddesine ve 29.01.2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Kararı uyarınca temyiz incelemesi yapma görevi Yargıtay Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanık hakkında sevk maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nun 134/2. maddesi gösterilmiş ise de eylem; “…17 yaşındaki kızı Begüm Selçuk’ un [email protected] isimli mail adresi ve bu adresine bağlı Facebook profili bulunduğunu, kızının bu profilden ‘Kezban Sert’ takma adı ile [email protected] isimli mail adresini kullanan kişi ile yazışmalar yaptığını, ‘Kezban Sert’ takma adlı kullanıcının, kızı Begüm’ü tehdit ederek zorla uygunsuz görüntülerini aldığını ve bu görüntüleri, kızının adına açtığı ‘Rüya Begüm’ isimli sahte profilde yayınladığı…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında özel hayatın gizliliğini ihlal, kişisel verilerin kaydedilmesi, kişisel verileri hukuka aykırı ele geçirmek ve tehdit suçlarının yanında TCK’nun 226/3. maddesinde düzenlenen müstehcenlik suçundan da kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bununla birlikte, temyize konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5237 sayılı TCK’nun 226/3. maddesinde düzenlenen ve suçun temel şekline göre müstakil ceza öngören müstehcenlik suçu olup, bu suçlara ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 26.11.2014 gün ve 7977-13270 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 05.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.