Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/71 E. 2015/382 K. 21.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/71
KARAR NO : 2015/382
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Kişisel verilerin kaydedilmesi suçundan 5237 sayılı TCK’nun 135/1. maddesi uyarınca açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün mağdur vekili ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesince 14.04.2014 gün ve 24642-8993 sayı ile;
“…sanığın, 15 yaşından küçük mağdur ile msn programı üzerinden görüşme yaparak mağdurun soyunmasını sağlayıp izlediği ve aynı zamanda kendisine ait bilgisayara kaydederek depoladığının iddia edilmesi karşısında, iddianamedeki anlatımın TCK’nın 226/3. maddesinde tanımlanan müstehcenlik suçunun anlatıldığı anlaşılmakla,
İddianamedeki sevk ve anlatıma, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ hükmüne göre, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 16.06.2014 gün ve 5336-8169 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 12. Ceza Dairesince 12.01.2015 gün ve 14112-8 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 gün ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13. madde uyarınca;
“Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren; …
Birinci Başkanlık Kurulu on gün içinde, iş durumunu dikkate alarak, ceza ve hukuk dairelerinin sayısı ile bu daireler arasındaki iş bölümüne ilişkin karar tasarısını hazırlar ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun onayına sunar.
Yargıtay Büyük Genel Kurulu, tasarıyı beş gün içinde karara bağlar. Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı derhâl Resmî Gazetede yayımlanır ve yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir.”
02.12.2014 gün ve 6572 sayılı Kanunun 27. maddesiyle eklenen Geçici 14. madde uyarınca da;
“Yeni oluşan Birinci Başkanlık Kurulu iş durumunu dikkate alarak daireler arasındaki iş bölümünü yeniden belirler ve buna ilişkin karar derhâl Resmî Gazete’de yayımlanır. Bu karar, yayım tarihinden itibaren on gün sonra uygulanmaya başlanır. …
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun iş bölümü kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur.
Yeni iş bölümüyle dairesi değiştirilen dava dosyaları, beşinci fıkra uyarınca görevlendirme yapılmasından itibaren on gün içinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye gönderilir” düzenlenmesi yapılmıştır.
6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen Geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 22.01.2015 gün ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı işbölümü kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünde de;
“Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgeledeki nitelendirme esas alınır” hükmü kabul edilmiştir.
Buna göre; somut olayda tebliğnamenin düzenlendiği 04.10.2013 tarihinde yürürlükte bulunan 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenlemenin esas alınması gereken iddianamede eylemin “mağdure A.. O.. ile msn üzerinden görüşme yapan şüphelinin küçük mağdurenin ekranda soyunmasını sağlayıp izlediği ve aynı zamanda kendisine ait bilgisayara kaydedip depoladığı,” şeklinde anlatılması karşısında, müstehcenlik suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Diğer taraftan; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan, 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararına göre, “müstehcenlik” suçuna ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 14. Ceza Dairesine ait olduğu, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre ise; anılan suçlara ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görev alanına girdiği ve işbölümü değişikliği nedeniyle önceden Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görev alanına dava dosyalarının Yargıtay 18. Ceza Dairesine devredileceği göz önüne alındığında, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 16.06.2014 gün ve 5336-8169 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararı uyarınca temyiz incelemesi yapılabilmesi için Yargıtay 18. Ceza Dairesine GÖNDE- RİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.