YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/66
KARAR NO : 2015/377
KARAR TARİHİ : 21.05.2015
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanık hakkında dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, aynı suçlardan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 05.12.2014 gün ve 29759-20984 sayı ile; “05.09.2008 günlü iddianame ile sanığın, yeşil kartların vize bölümünde sahtecilik yapmak suretiyle, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediği iddiasıyla, 5237 sayılı TCK’nun 158/1-d-e maddesinde öngörülen ‘kamunun araç olarak kullanılması suretiyle ve kamunun zararına dolandırıcılık’ suçu tavsif edilerek dava açılmıştır.
Bu itibarla, iddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 22.01.2015 gün ve 24349-1098 sayı ile; “29.08.2008 tarihli iddianame ile sanık İbrahim’in, haklarında aynı tarihli kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilen Hamdoş ve Hüseyin Sevgili adlı kardeşleri adli emanetin 2009/36 sırasına kaydolunan yeşil kartları yasal yollardan vizeletebileceğini söyleyerek kandırıp, bu iş için aldığı para sonrasında sahte yeşil kartları mağdurlara iletmesi eylemlerinin TCK’nun 204/1, 43 ve 157/1, 43. maddelerinde tanımlanan ‘zincirleme resmi belgede sahtecilik’ ve ‘zincirleme basit dolandırıcılık’ suçlarını oluşturduğundan bahisle kamu davaları açılıp, kovuşturma neticesinde sevk ve tavsife uygun olarak yüklenen suçlardan 23.06.2009 tarihli mahkumiyet kararları verilmiş olmakla;
Mahkumiyet kararlarındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamından;
İddianamede sanık hakkındaki eylem; “Şüpheli…, haklarında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilenlerden …… ve yakınları tarafından kullanılan adli emanetin 2008/99 sırasında kayıtlı bulunan yeşil kartların belirtilen suç tarihi aralığında, emniyet kriminal ekspertiz raporuna göre igfal kabiliyeti olabilecek şekilde sahte olarak vizelediği, şüpheli …dinlenen ve haklarında ek kavuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen … ve…. elde ettiği maddi menfaat karşılığı bu vizeleme işlemini yaparak şahısları dolandırdığı, alınan kriminal ekspertiz raporu ve dinlenen şahısların birbirleriyle örtüşen beyanlarına göre şüpheli … resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık eylemlerinde bulunduğu…” şeklinde anlatılmıştır.
2797 sayılı Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde yer alan; “Ceza dairelerinde; Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, iddianamedeki anlatım içeriğinden sanık hakkında TCK’nun 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. İddianamede anlatılan eylemin gerçekte hangi suçu oluşturacağı ise temyiz incelemesi sonucu belirlenecektir.
Bununla birlikte, temyize konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçu olup, 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan iş bölümü uyarınca bu suçlara ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 05.12.2014 gün ve 29759-20984 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.