YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/64
KARAR NO : 2015/375
KARAR TARİHİ : 21.05.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Kamu malına zarar verme, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetle- rine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 12.11.2014 gün ve 9950-26539 sayı ile;
“Yerel mahkemenin 04.04.2013 gün ve 2012/430, 2013/213 sayılı hükmünün, sanık …. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay’a gönderilip tebliğname düzenlendikten sonra, aynı davada yargılanıp, mahkumiyetine karar verilen diğer sanık H.. ….’in, eski hale getirme ve temyiz isteminde bulunduğu belirlenmekle, sanık … yönünden ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine” karar verilmiş,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.11.2014 gün ve 183214 sayılı ek tebliğname- siyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince bu kez 23.12.2014 gün ve 36134-31028 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesi, 6110 sayılı Kanun’un geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ve 26.01.2013 gün ve 28540 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre sanıklara atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 152/1-a maddesine uyan mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 28.01.2015 gün ve 15-1478 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04/02/1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, “Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
04/04/2013 tarihli kararda, sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/4 ve 152/1-a maddeleri gereğince nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiş olmakla,
İncelenen dosya içeriğine göre; temyiz incelemesine konu suçlardan nitelikli hırsızlık suçunun cezası, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca beş yıldan on yıla kadar hapis; mala zarar verme suçunun cezası ise aynı Kanun’un 152/1-a maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkumiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir”, denildikten sonra 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 12.11.2014 gün ve 9950-26539 sayı ile tevdi kararı verildiği ve ek tebliğname tarihinin 22.11.2014 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 23.12.2014 gün ve 36134-31028 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.