Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/61 E. 2015/372 K. 21.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/61
KARAR NO : 2015/372
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza
Mahkemesi : Asliye Ceza

İşyeri dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 02.12.2014 gün ve 32789-28770 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesine, 6110 sayılı Kanunun Geçici 1. maddesinin ikinci fıkrası ve 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararına göre, sanığa yüklenen suçlardan en ağır yaptırımı içeren TCK’nun 152/1-a maddesine uyan mala zarar verme suçundan temyizi inceleme görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu, …”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 26.01.2015 gün ve 23908-1119 sayı ile;
“6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesinde yapılan değişikliğin 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu kanun değişikliğine göre, ‘ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır hükmünü amirdir.
27.03.2013 tarihli kararda hırsızlık suçunun cezası TCK’nun 142/1-a maddesinde göre üç yıldan yedi yıla; kamu malına zarar verme suçunun cezası 6545 sayılı Kanunun 65. maddesiyle değişik TCK’nun 152/1-a maddesine göre bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu, …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucu sanığın aynı suçlardan cezalandırılmasına ilişkin hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanıp yürürlüğe giren 18.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesiyle değişik Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır,” (b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınmalıdır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 14.10.2014 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan kamu malına zarar verme suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 6546 sayılı Kanunun 65. maddesiyle değişik 152/1-a maddesinde bir yıldan dört yıla kadar hapis, nitelikli hırsızlık suçunun yaptırımı ise aynı kanunun 142/1-a maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis olup, bu suçun cezası, kamu malına zarar verme suçunun cezasından daha fazla olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 02.12.2014 gün ve 32789-28770 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.