Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2015/59 E. 2015/370 K. 21.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/59
KARAR NO : 2015/370
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Ağır Ceza

Dolandırıcılık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sırasında … Asliye Ceza Mahkemesince eylemin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturabileceğinden bahisle verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği … Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın dolandırıcılık suçundan beraatine, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince 16.01.2014 gün ve 291-900 sayı ile;
“İddianame yerine geçen görevsizlik kararı ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 02.06.2011 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olmakla”,
Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 14.01.2015 gün ve 3935-372 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29.12.2011 gün ve 2011/ Bşk-42-42 Esas- Karar sayılı kararında belirlendiği gibi 2797 Sayılı Yargıtay Yasasının görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.’ hükmüne yer verilmiştir.
Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır, hükmünü amirdir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sanığın, yardım etme bahanesiyle ele geçirdiği bankamatik kartının şifresini de öğrendikten sonra müştekiye fark ettirmeden saklayıp önceden hazırlayarak yanında bulundurduğu başkasına ait bankamatik kartını müştekiye verdiği gibi, yanından uzaklaştırıp müştekiye ait bankamatik kartını kullanarak hesapta bulunan 730 TL’yi çektiğinin iddia edilmesi karşısında eylemin 5237 sayılı TCK’nın 157/1 ve 245/1 maddelerinde tanımlanan basit dolandırıcılık ve başkasına ait bankamatik veya kredi kartının kötüye kullanılması suçlarına uyduğu gözetildiğinde;
İddianame ve görevsizlik kararındaki anlatım, temyizin niteliği ve kapsamına göre, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (8.) Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan halinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan dava açan belge niteliğindeki ….Asliye Ceza mahkemesince verilen görevsizlik kararında anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen;
Resmi belgede sahtecilik suçunun yaptırımı TCK’nun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis,
Nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı ise TCK’nun suçun temel şekline göre müstakil ceza öngören 158/1-c maddesi uyarınca iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para,
Cezasından ibaret olup, nitelikli dolandırıcılık suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 14.01.2015 gün ve 3935-372 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.