YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/44
KARAR NO : 2015/355
KARAR TARİHİ : 21.05.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Sanık hakkında hırsızlık ve başkasına ait kimlik bilgilerini kullanmak suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 268/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 29.05.2014 gün ve 24783-15126 sayı ile; “İddianamedeki anlatım ile Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 kararına göre, 5237 sayılı TCK’nun 158/1-a maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin temyiz incelemesinin Yüksek 15.Ceza dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 12.01.2015 gün ve 13221-41 sayı ile; “6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarih ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği gözetilerek ve söz konusu Kanun değişikliğine göre, “Ceza dairelerinde, daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde; mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
28.03.2012 tarihli kararda, sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 142/1.b, 268/1. maddeleri gereğince nitelikli hırsızlık ve başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma suçundan mahkûmiyetine karar verildiğinin anlaşılması karşısında;
Mahkûmiyet kararındaki nitelendirme ve Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (2.) Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Sanık hakkında başkalarına ait kimlik ve kimlik bilgilerini kullanma suçunun yanında 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylem, “olay tarihinde şüphelinin müştekiye ait ikamete geldiği, kendisinin Malatya’nın şeyhlerinden olduğunu söyleyip müştekinin dini duygularını istismar etmek suretiyle müşteki ile yakınlık kurduğu, müştekinin evinde huzursuzluk olduğunu bu huzursuzluğu gidermek için müştekiye evinde bulunan altınların üstünden atlaması gerektiğini belirterek evde bulunan bütün altınları bir araya toplattığı, şüphelinin dediğini yapan müştekinin, şüphelinin başka bir isteğini yerine getirmeye çalıştığı sırada şüphelinin müştekiye ait 9 adet bilezik, 4 adet büyük, 4 adet yarımlık olmak üzere toplam 8 adet altın, bir altın saat ve 1 adet altın yüzüğü hırsızlayarak evden kaçtığı” şeklinde anlatılarak, nitelikli dolandırıcılık suçundan kamu davası açıldığı, ancak suçun hırsızlık olarak yazılıp, sevkin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
Tebliğname tarihi itibari ile yürürlükte bulunan 2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesindeki: “Ceza dairelerinde; a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir. b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden nitelikli dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 158/1-a maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin kanun maddelerindeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5237 sayılı TCK’nun 158/1-a maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçu olup, bu suça ilişkin temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12.01.2015 gün ve 13221-41 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.