YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/43
KARAR NO : 2015/354
KARAR TARİHİ : 21.05.2015

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanığın nitelikli hırsızlık ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, …Asliye Ceza Mahkemesince 06.02.2012 gün ve 749-74 sayı ile; aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 29.01.2014 gün ve 9095-2057 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ile nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 26.01.2013 tarihli 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2013 tarihinde yürürlüğe Giren 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8.maddesi ile değişik 2797 Sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarihli ve 2013/1 sayılı kararına göre, sanığa yüklenen suçların en ağırını oluşturan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevi kapsamında kaldığı…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 12.01.2015 gün ve 2780-110 sayı ile;
“14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir’, (b) bendinde de; ‘Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulu’nun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava, daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın, daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalı, ayrıca görevli ceza dairesi belirlenirken, suçun ağırlaştırıcı nedenleri de göz önünde bulundurulmayacaktır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen hırsızlık suçunun cezasının, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d. maddesinde üç yıldan yedi yıla kadar hapis; hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezasının ise, aynı kanunun 155/2. maddesi uyarınca bir yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu…” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte olan halinde; “Ceza dairelerinde: a)Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b)Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan, iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri de gösterilen hırsızlık suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 142/2-d maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis; hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun cezası ise aynı kanunun 152/2. maddesi uyarınca bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para cezasından ibaret olup, hırsızlık suçunun cezasının altı haddinin fazla olması nedeniyle hükmü temyizen inceleme görevi bu suça bakmakla görevli Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 29.01.2014 gün ve 9095-2057 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.