YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/360
KARAR NO : 2015/671
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

6136 sayılı Kanuna muhalefet ve silahla tehdit suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet ve değişen suç vasfına göre genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçlarından mahkûmiyetine ilişkin, Asliye Ceza Mahkemesince verilen 06.04.2010 gün ve 60-500 sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 01.10.2013 gün ve 7563-24163 sayı ile;
“Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın savunmasının alındığı 25.09.2009 tarihli oturuma ait duruşma tutanağının birinci sayfasının zabıt katibi tarafından imzalanmayarak belgelendirilmemesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nun 219/1. maddesi hükmüne uyulmaması,
2- Sanığın, Sincan Kapalı Cezaevinde başka suçtan tutuklu bulunduğunun anlaşılması, duruşmadan vareste tutulmak istememesi ve oturumlarda hazır bulundurulmamasına da karar verilmemesine karşın, 5271 sayılı CMK’nun 196/5. maddesine aykırı olarak, son celsede hazır bulundurulması gerekirken, yokluğunda hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3- Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunda uygulanan kanun maddesinin TCK’nun 170/1-c yerine 171/1-c olarak yanlış yazılması,
4- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçuna yönelik olarak; dosyada bir örneği mevcut Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/338 Esas ve 2007/868 Karar sayılı ilamına göre aynı silah hakkında sanığın hükümlülüğüne karar verildiğinin anlaşılması, anılan ilamda iddianame tarihinin 19.04.2007 olarak belirtilmesi ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun mütemadi suçlardan olması karşısında, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi açısından, anılan hükmün kesinleşmesinin beklenip bir örneğinin dosya içine konulması ve bundan sonra delillerin birlikte değerlendirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçelerle hüküm kurulması,
5- Mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesine karşın, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı kararda gösterilmeyerek, TCK’nun 58/7. maddesine aykırı davranılması” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Asliye Mahkemesince 15.05.2014 gün ve 718-275 sayı ile; 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan açılan davanın reddine, silahla tehdit suçundan açılan kamu davasında ise değişen suç vasfına göre genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 17.09.2015 gün ve 19096-33913 sayı ile;
“İddianamede açıklanıp, hükümde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 05.11.2015 gün ve 13921-24099 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; tebliğname tarihine ve Yargıtay Birinci Bakanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin (3) ve (5) no’lu fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; silahla tehdit suçundan açılan kamu davasının yargılaması neticesinde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve 03.06.2015 olan tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 01.10.2013 gün ve 7563-24163 sayı ile bozulmasına karar verildiği, tebliğname tarihinin 03.06.2015 olup söz konusu tarihte yürürlükte bulunan 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümüyle inceleme konusu suç bakımından herhangi bir değişiklik yapılmadığı anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 17.09.2015 gün ve 19096-33913 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.