YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/353
KARAR NO : 2015/664
KARAR TARİHİ : 22.12.2015
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza
Konut dokunulmazlığının ihlali, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi,…. Asliye Ceza Mahkemesince 14.07.2009 gün ve 820-731 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 24.06.2014 gün ve 7118-13141 sayı ile; hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin bozulmasına, mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin ise;
“5275 sayılı Yasanın 122. maddesi ile 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılmış olması ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCY.nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın tür ve miktarı bakımından, 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanık …. temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddine,..” karar verilmiştir.
Mala zarar verme suçundan kurulup temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen hüküm hakkında Adalet Bakanlığınca kanun yararına bozma isteminde bulunulması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.09.2015 gün ve 301940 sayılı ihbar yazısı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 02.11.2015 gün ve 14196-30578 sayı ile;
“…Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 2. maddesinde yer alan ‘Bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar’ hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada sanıklar hakkında Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 24.06.2014 tarih ve 2012/7118-2014/13141 sayılı kararıyla temyiz isteminin reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek (6.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu…”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 20.11.2015 gün ve 8611-45144 sayı ile;
“…Kanun yararına bozma istemine konu hükmün niteliğine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği..”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci bendinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra, dördüncü bendinde “Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakar. Ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 24.06.2014 gün ve 7118-13141 sayı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, öte yandan temyiz incelemesine konu mala zarar verme suçunun Yargıtay 6. Ceza Dairesine 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca konusu bakımından başka daiereye devredilebilecek işlerden olmadığı gözetilerek Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.11.2015 gün ve 8611-45144 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.