YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/343
KARAR NO : 2015/654
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Sanık hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi, …. Asliye Ceza Mahkemesince 28.06.2006 gün ve 420-265 sayı ile aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 03.11.2008 gün ve 13528-18633 sayı ile;
“Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5271 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanması sırasında, aynı maddenin 3.fıkrasının gözardı edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle Bozulmasına, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından hak yoksunluğuna ilişkin bölüm çıkartılarak yerine ‘sanığın 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi 1. fıkrası (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet vesayet kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’ tümcesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek Onanmasına,
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik incelemede ise;
1-13.04.2006 tarihli iddianamedeki anlatım ve nitelendirilmeye göre sanık hakkında sadece hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kamu davası açıldığı halde, ek iddianame ile dava açtırılmadan ek savunma ile yetinilerek, kamu davası açılmayan geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma eyleminden sanığın hükümlülüğüne karar verilerek, 5271 sayılı CMK.rıun 225. maddesine aykırı davranılması,
2- Suçta kullanılan 06 YKM 17 plakalı aracın trafik kaydı getirtilerek kime ait olduğu duraksamaya yer bırakmayacak biçimde tespit edildikten ve sanık ve arkadaşlarının eline geçme biçimi saptandıktan sonra, zoralımı konusunda karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3- Sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanması sırasında, aynı maddenin 3. fıkrasının gözardı edilmesi,
4- Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı yasanın 562 maddesi ile değişik 5271 sayılı CMY.nın 231/5-14. maddesi uyarınca yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının ve sanık C.. K.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi bozulmasına” karar verilmiştir.
Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesince bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucu 20.10.2010 tarih ve 717-658 sayı ile, sanığın mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığı suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesince 19.02.2014 gün ve 1971-5103 sayı ile; “Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesince 03.11.2008 tarih ve 2008/13528 Esas, 2008/18633 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlalden açılmış dava bulunmaması, eksik incelemeyle zoralım kararı verilmesi, TCK’nın 53/3 maddesinin gözardı edilmesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının değerlendirilmesi amacıyla kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”
Yargıtay 6. Ceza Dairesince 16.02.2015 gün ve 6323-17765 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. maddesi gereğince, Birinci Başkanlık Kurulunca yapılan ve 22/01/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren İşbölümü Kararında; Dairemiz arşivinde bulunan derdest hırsızlık suçu (TCK 141-147) dosyaları ile TCK’nun 160, 165. maddelerinde yer alan suçlara ilişkin dosyaların tamamının 17. ve 22. Ceza Dairelerine 1/2 oranında paylaştırılarak devredilmesi öngörülmüş olduğundan, adaletli bir paylaşımın yapılabilmesi için tek numaralı dosyaların 17. Ceza Dairesine; çift numaralı dosyaların 22. Ceza Dairesine Gönderilmesine, Dairemiz esas kaydının bu şekilde kapatılmasına; yukarıda esas numarası yazılı dosyanın 17. Ceza Dairesine devredilmesine…” karar verilmiş,
Yargıtay 17. Ceza Dairesince 24.06.2015 gün ve 16289-4436 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun, Dairelerin işbölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağının, ceza dairelerinin yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine gelenlere bakacağı, ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından inceleneceğinin’ düzenlendiği;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 151/1. maddeleri gereğince yargılanması için açılan davada, Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.06.2006 gün, 2006/420 Esas, 2006/265 Karar sayılı atılı suçlardan mahkumiyetine ilişkin hükmün, sanık müdafii ve O yer C.Savcısı tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 03.11.2008 gün, 2008/13528 Esas, 2008/18633 Karar sayılı kararıyla hırsızlık suçundan kurulan hükmün düzeltilerek onanmasına, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin bozulmasına ve bozma kararı sonucunda adı geçen suçlardan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği…”
Yargıtay 15. Ceza Dairesince 06.10.2015 gün ve 13291-29533 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24/01/2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde,’Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Sincan 3. Asliye Mahkemesi’nin 2006/420 Esas, 2006/265 Karar sayılı 28/06/2006 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 03/11/2008 tarih, 2008/13528 Esas ve 2009/18633 karar sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24/01/2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu…”
Yargıtay 6. Ceza Dairesince 20.11.2015 gün ve 7829-45184 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosyanın Dairemiz tarafından incelenerek kısmen bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının yargılaması neticesi kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2012 günü yürürlüğe giren ve 16.04.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra, ikinci maddesinde; “İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 03.11.2008 gün ve 13528-18633 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 16.01.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Öte yandan temyiz incelemesine konu işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları Yargıtay 6. Ceza Dairesince 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca konusu bakımından başka daireye devredilebilecek işlerden değildir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararlarının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.11.2015 gün ve 7829-45184 ile 16.02.2015 gün ve 6323-17765 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.