YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/342
KARAR NO : 2015/653
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : ÖDEMİŞ 2. Asliye Ceza

Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, sanıkların anılan suçlardan mahkûmiyetlerine ilişkin, ….Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05.12.2007 gün ve 195-673 sayılı hükmün sanık L.. G.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 31.05.2012 gün ve 1150-11637 sayı ile;
“1- … Cumhuriyet Başsavcılığının 18.05.2007 tarih 2007/1530 soruşturma sayılı kararı ile sanık … hakkında, mağdur …. yönelik konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçları yönünden ‘kovuşturma yapılmasına yer olmadığına’ karar verildiği ve bu karar daha sonra kaldırılarak kamu davası açılmadığı, ayrıca 18.05.2007 tarihli iddianame ile bu suçlardan dava açılmadığı dikkate alınmadan yargılama faaliyetine devamla, anılan suçlardan yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 172 ve 225. maddelerine aykırı davranılması,
2- Mağdurlar… ve …. yönelik konut dokunulmazlığını bozmak suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği anlaşılıp kabul edildiğine göre, 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c. maddesi ile cezalarda arttırma yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Mağdur B.. Ö..’e yönelik hırsızlık; mağdurlar … ve …. yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar vermek suçları yönünden, suçların niteliği ve cezaların sürelerine göre, hükümden sonra 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun geçici madde; 1/1. fıkrası yollamasıyla aynı kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231/5-14. madde ve fıkraları gereği sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4- Mağdur …. yönelik 5560 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra konut dokunulmazlığını bozmak ve 5560 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce mala zarar vermek suçları yönünden, 5271 sayılı CMK’nun 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükmünün değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına, bozmanın 1, 3 ve 4. bendlerinin temyiz istemi bulunmayan diğer sanık …. da sirayetine karar verilmiştir.
Bozma kararından sonra yerel mahkemece 22.04.2013 gün ve 559-256 sayı ile sanıkların yine tüm suçlardan cezalandırılmalarına karar verilmiş olup, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından verilen hükümlerin o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 22.01.2015 gün ve 8 sayılı kararıyla kabul edilerek 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren yeni işbölümü nedeniyle, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 16.02.2015 gün ve 5707-17662 sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 01.07.2015 gün ve 16187-4850 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddeleri ile temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına göre, 18.02.2014 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 06.10.2015 gün ve 13290-29520 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde,’Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Ödemiş 2. Asliye Mahkemesi’nin 2007/195 Esas, 2007/673 Karar sayılı 05.12.2007 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 31.05.2012 tarih, 2011/1150 Esas ve 2012/11637 karar sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 20.11.2015 gün ve 7830-45177 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosyanın Dairemiz tarafından incelenerek kısmen bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında karşılıklı oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan kamu davasının yargılaması neticesi kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2014 günü yürürlüğe giren ve 18.02.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli Ceza Dairesine gönderilir” denildikten sonra dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 31.05.2012 gün ve 1150-11637 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 18.02.2014 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Öte yandan mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları Yargıtay 6. Ceza Dairesince Yargıtay Birinci Başkanlar Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümü uyarınca devredilebilecek işlerden değildir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.11.2015 gün ve 7830-45177 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.