YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/341
KARAR NO : 2015/652
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Çocuk

Hırsızlık ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesi,…Çocuk Mahkemesince 26.12.2007 gün ve 230-551 sayı ile sanığın TCK’nun 165/1 ve 6136 sayılı Kanunun 15/1. maddesi uyarınca mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 13.09.2012 gün ve 21762-14922 sayı ile;
“I- Sanık hakkında hırsızlık ürünü eşyayı satın alma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
5275 sayılı Yasanın 122. maddesi ile 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılmış olması ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezaların tür ve miktarı bakımından, 5219 sayılı Yasa ile değişik 1412 sayılı CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan, sanık … savunmanın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak reddine,
II- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince,
Suç tarihi itibariyle sanık hakkında 5395 sayılı Yasanın 23. maddesiyle değerlendirme yapılmadan hüküm kurulması, …” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
İzmir 2. Çocuk Mahkemesince 15.02.2013 tarih ve 944-122 sayı ile, sanığın 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununa eklenen geçici 14. madde uyarınca yeni oluşan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 6. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 13.02.2015 gün ve 1577-16302 sayılı tevdii kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 01.07.2015 gün ve 14826-4825 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun, Dairelerin işbölümünü düzenleyen 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararının ‘Ortak Hükümler’ başlığını taşıyan 3. bendinde, ‘Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli dairenin belirleneceği, bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkumiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmenin esas alınacağının, ceza dairelerinin yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine gelenlere bakacağı, ancak bu işbölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından inceleneceğinin’ düzenlendiği;
Suça sürüklenen çocuğun, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 31/3; 6136 sayılı Yasanın 15/1. maddeleri gereğince yargılanması için açılan davada, İzmir 8. Çocuk Mahkemesi’nin 26.12.2007 gün, 2006/230 Esas, 2007/221 Karar sayılı suç eşyasının kabul edilmesi ve 6136 sayılı Yasaya Muhalefet suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükmün, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 13.09.2012 gün, 2008/21762 Esas, 2012/4922 Karar sayılı ilamıyla suç eşyasının kabul edilmesi suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin reddine, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan kurulan hükmün bozulmasına ve bozma kararı sonucunda adı geçen suçtan cezalandırılmasına ilişkin hükmün temyiz edildiği anlaşılmakla;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddelerine, uygulamaya, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih 2015/8 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği, …”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince 08.10.2015 gün ve 12236-22376 sayı ile;
“Suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 26.01.2013 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümlerinin 2. nolu fıkrası uyarınca temyiz inceleme görevinin daha önce dosyayı inceleyip bozma kararı verdiği anlaşılan Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu, …”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 20.11.2015 gün ve 8072-45231 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararında ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yeni iş bölümüne göre görevli daire tarafından incelenir’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği, konunun hırsızlık suçu olması nedeniyle dosyanın Dairemiz tarafından incelenerek kısmen bozma kararı verildiği, anılan iş bölümü ile hırsızlık suçlarına ilişkin dosyaların, dairemiz tarafından konu bakımından görevli diğer dairelere devredildiği anlaşıldığından, hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği, …”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6545 sayılı Kanunun 37. maddesi ile eklenen Geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmış, madde gerekçesinde de; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun işbölümünün onaylanmasına dair kararı Resmî Gazetede yayımlanıp yürürlüğe girinceye kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki işbölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunacaktır” açıklamasına yer verilmiştir.
İlkeleri Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.11.2014 tarih ve 245-281 sayılı kararı başta olmak üzere birçok kararında açıklandığı üzere; Yargıtay Ceza Daireleri arasındaki görev ilişkisi, adli yargı ilk derece mahkemeleri arasında varolup, kamu düzenine ilişkin bulunan görev ilişkisi niteliğinde değil, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde yer alan “hukuk daireleri ile ceza daireleri kendi aralarında işbölümü esasına göre çalışır” şeklindeki düzenlemeden de anlaşılacağı üzere idari nitelikte işbölümü ilişkisidir. Dairelerin bakacağı işler işbölümü ilişkisine ait ilkeler ile işbölümündeki hükümlerin hangi tarihten itibaren geçerli olacağını belirlemek Yargıtay’ın ilgili kurullarına aittir.
Bu bakımdan, Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin, yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından uygulanması mümkün olmayıp, uyuşmazlığın tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan işbölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2013 günü yürürlüğe giren ve 11.12.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih dâhil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işlerin temyiz incelemesi, bu işbölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır” denildikten sonra, ikinci maddesinde; “Daireler, bu işbölümü kararının yürürlüğe girdiği tarihte esasına kayıtlı olan işler ile daha önce kendisine gelip bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 13.09.2012 gün ve 21762-14922 sayı ile bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmü temyizen inceleme görevi, 11.12.2013 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.11.2015 gün ve 8072-45231 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.