YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2015/340
KARAR NO : 2015/651
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi : Asliye Ceza

Hükümlünün mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 151/1 ve 141/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesince 07.04.2011 gün ve 464-196 sayı ile aynı suçlardan mahkumiyetine hükmolunmuş, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine yerel mahkemesi 06.09.2011gün ve 464-96 sayı ile süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Sanığın temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 28.03.2014 gün ve 18198-5543 sayı ile; “Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine ve gerekçeye göre, sanık …..temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan Kayseri 2.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.09.2011 gün ve 2010/464-2011/96 sayılı ‘Temyiz isteminin reddine’ ilişkin ek kararının, tebliğnameye uygun olarak onanmasına” karar verilmiştir.
Hükmün infazı sırasında, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 06.07.2015 gün ve 45360 sayılı yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 13.07.2015 gün ve 254828 sayı ile kanun yararına bozma talebinde bulunulması üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 12.10.2015 gün ve 14015-29804 sayı ile; “Mala zarar verme suçundan sanık …. 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 151/1. maddesi uyarınca 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.04.2011 tarihli ve 2010/464 esas, 2011/196 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 06.07.2015 gün ve 2015-14222/45360 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2015 gün ve 2015/254828 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-İddianamede mala zarar verme suçuna ilişkin sadece sevk maddesinin yer aldığı bu suçun unsurlarına yer verilmediği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 225/1. maddesi gereğince de, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği cihetle, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dava bulunmadığı gözetilmeden karar verilmesinde,
2-Kabule göre de, müştekiye ait cep telefonunun teslimi sırasında ekranının çizilmiş olduğunun tespit edilmesi nedeniyle sanık hakkında mala zarar verme eylemi nedeniyle ayrıca cezalandırılmış ise de, bahse konu cep telefonun ekranının sanık tarafından zarar verme kastı ile çizildiği dosya kapsamına göre sabit olmadığı gibi, bir an sanık tarafından çizildiği kabul edilse bile sanığın hırsızlık kastının suça konu telefonun mülkiyetine yönelik olduğu, söz konusu telefona zarar verilmesine yönelik eylemin ayrıca cezalandırılmayacağı cihetle, sanığın beraati yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
Gereği Düşünüldü:
Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı 2. maddesinde yer alan ‘Bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar’ hükmü dikkate alındığında, aynı dosyada sanık hakkında Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 28.03.2014 tarih ve 2013/18198-2014/5543 sayılı ilamıyla temyiz isteminin reddine karar verildiğinin anlaşılmasına göre, Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesi gereğince kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğundan Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine” karar verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 20.11.2015 gün ve 8055-45147 sayı ile; “Dosya kapsamına göre;
1-İddianamede mala zarar verme suçuna ilişkin sadece sevk maddesinin yer aldığı bu suçun unsurlarına yer verilmediği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesi gereğince de, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği cihetle, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dava bulunmadığı gözetilmeden karar verilmesinde,
2-Kabule göre de, müştekiye ait cep telefonunun teslimi sırasında ekranının çizilmiş olduğunun tespit edilmesi nedeniyle sanık hakkında mala zarar verme eylemi nedeniyle ayrıca cezalandırılmış ise de, bahse konu cep telefonunun ekranının sanık tarafından zarar verme kastı ile çizildiği dosya kapsamına göre sabit olmadığı gibi, bir an sanık tarafından çizildiği kabul edilse bile sanığın hırsızlık kastının suça konu telefonun mülkiyetine yönelik olduğu, söz konusu telefona zarar verilmesine yönelik eylemin ayrıca cezalandırılmayacağı cihetle, sanığın beraati yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması Dairemizden istenilmiş ise de;
Kanun yararına bozma istemine konu hükmün niteliğine, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek 15. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; kanun yararına bozma isteminin hangi Özel Dairece değerlendirilmesi gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp, 22.01.2015 tarih ve 29244 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 02.02.2015 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde yeni işbölümüne göre görevli daire tarafından incelenir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan temyiz isteminin reddine ilişkin hükmün, Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek 28.03.2014 gün ve 18198-5543 sayı ile onanmasın karar verildiği, kanun yararına bozma talep tarihinin 13.07.2015 olduğu ve söz konusu tarihte yürürlükte bulunan 19.01.2015 gün ve 8 sayılı işbölümüyle inceleme konusu suçlar bakımından herhangi bir değişiklik yapılmadığı anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 6. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 20.11.2015 gün ve 8055-45147 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.